Латвійская праваслаўная царква

Латвійская праваслаўная царква (лат.: Latvijas Pareizticīgā Baznīca) — самакіраваная частка Рускай праваслаўнай царквы. Ахоплівае тэрыторыю Латвіі.

Латвійская праваслаўная царква
Latvijas Pareizticīgā Baznīca
Асноўная інфармацыя
Цэнтр Рыга, Латвія
Рэзідэнцыя Прадстаяцеля Рыга
Юрысдыкцыя (тэрыторыя)  Латвія
Царква-маці Руская праваслаўная царква
Мова набажэнстваў латышская, царкоўнаславянская
Каляндар юліянскі
Колькасць
Епіскапаў 3
Епархій 2
Навучальных устаноў 1

Гісторыя правіць

У 1836 годзе было заснавана Рыжскае вікарыяцтва Пскоўскай епархіі. 1 сакавіка 1850 года было вылучана ў самастойную Рыжскую епархію.

У 1936 годзе кіраўніцтва Латвійскай Царквы заявіла аб пераходзе ў юрысдыкцыю Канстанцінопальскага патрыярхату.

У 1940 годзе, пасля далучэння Латвіі да СССР, Латвійская царква ўвайшла ў склад Рускай праваслаўнай царквы на правах епархіі. Латвійская праваслаўная царква Канстанцінопальскага патрыярхату з 1947 года перайшла на эмігранцкі рэжым.

У 1990 годзе сінодам РПЦ Латвійскай праваслаўнай царкве было нададзена самакіраванне.

Епархіі правіць

Епіскапы правіць

Навучальныя ўстановы правіць

Гл. таксама правіць

Зноскі правіць

Спасылкі правіць