Леанард Леанідавіч Васільеў
Леана́рд Леані́давіч Васі́льеў (3 студзеня 1937, г. Сімферопаль —) — беларускі вучоны ў вобласці цеплафізікі. Доктар тэхнічных навук (1973), прафесар, загадчык лабараторыі порыстых асяроддзяў у Інстытуце цепла- і масаабмену імя Лыкава НАН Беларусі[1], заснавальнік навуковай школы ў галіне цеплавых труб у Беларусі[2].
| Леанард Леанідавіч Васільеў | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 3 студзеня 1937 (87 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | фізік |
| Навуковая ступень | доктар тэхнічных навук (1973) |
| Навуковае званне |
|
| Альма-матар |
|
| Прэміі |
  |
| Узнагароды | |
Біяграфія правіць
Скончыў БПІ ў 1959 годзе. З 1961 у Інстытуце цепла- і масаабмену АН БССР, з 1967 загадчык лабараторыі нізкіх тэмператур[3].
Навуковая дзейнасць правіць
Даследаванні па цепла- і масапераносу, працэсаў пераносу энергіі і рэчывы ў капілярна-порыстых асяроддзях пры нізкіх тэмпературах[3].
Аўтар 14 манаграфій, у тым ліку 3 калектыўных на англійскай мове, каля 600 артыкулаў і дакладаў, 218 аўтарскіх пасведчанняў і 12 міжнародных патэнтаў[2].
Узнагароды правіць
Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР 1980 года, прэміі Савета Міністраў СССР, прэміі імя акадэміка А. В. Лыкава, прысуджаецца НАН Беларусі, прэміі выдатнага індыйскага вучонага Arcot Ramachandran і іншых[2].
У 2012 годзе быў узнагароджаны залатым медалём Гровера[2].
Зноскі
- ↑ Леонард Васильев
- ↑ а б в г Белорусский ученый награжден золотой медалью Гровера Архівавана 12 студзеня 2012.
- ↑ а б Васильев Леонард Леонидович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 104. — 737 с.