Лукінская града
Лукі́нская града — геалагічны помнік прыроды рэспубліканскага значэння на Беларусі з 1997. Размешчана на паўднёва-заходнім беразе возера Мядзел, ва ўрочышчы Лука, на паўночны ўсход ад в. Скары Мядзельскага раёна Мінскай вобласці. Даўжыня грады складае 2,2 км, шырыня 50—100 м, вышыня да 10 м, стромкасць схілаў да 10—12°, у заходняй частцы да 30—60°. Выцягнута з паўночнага захаду на паўднёвы ўсход, месцамі апускаецца пад ваду воз. Мядзел, утварае ланцуг выспаў даўжынёй ад 200 м да 375 м. Града (оз) складаецца з пяску, жвіру, марэннага супеску і валуноў. Утварылася каля 15—20 тыс. г. назад у выніку назапашвання матэрыялу ў шчылінах ледавіка. Лукінская града — эталонная форма рэльефу водналедавіковага паходжання.
Лукінская града | |
---|---|
Катэгорыя МСАП — III (Помнік прыроды) |
|
Размяшчэнне | Беларусь, на паўднёва-заходнім беразе возера Мядзел, ва ўрочышчы Лука, Мядзельскі раён, Мінская вобласць |
Дата заснавання | 1997 |
Літаратура
правіць- Лукінская града. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).
Спасылкі
правіць- На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх