Люблінскі каталіцкі ўніверсітэт Яна Паўла II

Люблінскі каталіцкі ўніверсітэт Яна Паўла II (польск.: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II) — польская рэлігійная вышэйшая навучальная ўстанова са статусам універсітэта і з сядзібай у горадзе Люблін, знаходзіцца пад упраўленнем Каталіцкага Касцёла.

Люблінскі каталіцкі ўніверсітэт Яна Паўла II
(KUL)
польск.: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Выява лагатыпа
Арыгінальная назва польск.: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Міжнародная назва John Paul II Catholic University of Lublin
Заснаваны 1918
Год закрыцця 1939
Рэарганізаваны 1944
Тып рэлігійны ўніверсітэт
Рэктар Міраслаў Каліноўскі
Рэктар Mirosław Kalinowski[d][1]
Студэнты 10 000
Краіна
Размяшчэнне Люблін
Юрыдычны адрас Рацлавіцкія алеі 14,
20-950 г. Люблін, Польшча
Сайт kul.pl
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гсторыя

правіць
 
Кс. Ідзі Радзішэўскі, заснавальнік і першы рэктар Каталіцкага ўніверсітэта ў Любліне

Гэта найстарэйшы ўніверсітэт Любліна і трэці найстарэйшы з дзеючых ўніверсітэт у Польшчы. Заснаваны 27 ліпеня 1918 года як Люблінскі універсітэт па ініцыятыве тагачаснага рэктара Санкт-Пецярбургскай духоўнай акадэміі (утворанай у 1842 годзе) І. Б. Радзішэўскага. На той час у Польшчы існавалі толькі 2 вышэйшыя навучальныя ўстановы: у Кракаве і ў Варшаве. Лакалізацыяй трэцяга польскага ўніверсітэта стаў Люблін, горад гістарычна цесна звязаны з Беларуссю і Украінай.

Пасля згоды на стварэнне ўніверсітэта канферэнцыяй польскіх біскупаў у Варшаве з удзелам кардынала Ахіла Раці (пазней — папы Пія XI), пачалаося навучанне на факультэтах: багаслоўскім, кананічнага права, права і сацыяльна-эканамічных навук, а таксама гуманітарных навук. Першым рэктарам стаў І. Б. Радзішэўскі, а большую частку выкладчыкаў ўніверсітэта складалі супрацоўнікі Санкт-Пецярбургскай дуоўнай акадэміі, прадаўжальнікам традыцый якой тады стаў Люблінскі ўніверсітэт.

У міжваенны перыяд універсітэт атрымаў свой уласны будынак (галоўны корпус), які з’яўляецца сядзібай універсітэта і па гэты дзень. Дзейнічаў пад назвай Люблінскага ўніверсітэта, прыметнік «каталіцкі» да назвы вучэльні быў дададзены ў 1928 годзе. У 1938 годзе ўніверсітэт атрымаў права прысуджаць навуковыя ступені. Заступнікам установы з’яўляецца Найсвяцейшае Сэрца Пана Езуса[2].

Падчас нямецкай акупацыі будынак вучэльні быў заняты ваенымі і служыў шпіталем. Многіх прафесараў тады пасадзілі ў турму, іншых жа расстралялі. Студэнтаў, наадварот, вывозілі ў канцэнтрацыйныя лагеры або на прымусовыя работы. Супрацоўнікі і студэнты вучэльні таксама апынуліся сярод ахвяраў Катынскага расстрэлу. Выйшаўшы з-пад варты, рэктар універсітэта Антоні Шыманскі арганізаваў таемнае навучанне, дзякуючы чаму універсітэт працягваў працаваць. Афіцыйна ўніверсітэт аднавіў сваю дзейнасць 21 жніўня 1944 года — першым у Польшчы пасля нямецкай акупацыі. Пасля канферэнцый у Ялце і Патсдаме і стратай Польшчай земляў Заходняй Беларусі і Заходняй Украіны многія прафесары Універсітэта Стэфана Баторыя ў Вільні і Універсітэта Яна Казіміра ў Львове перабраліся ў Люблін.

З 16 кастрычніка 2005 года, на падставе ўхвалы, зацверджанай польскім епіскапатам, навучальная ўстанова атрымала назву Каталіцкага ўніверсітэта ў Любліне імя Яна Паўла ІІ.

У цяперашні час універсітэт мае восем факультэтаў, на якіх адкрыта агулам 47 напрамкаў навучання з колькасцю студэнтаў каля 10 тысяч. У рэйтынгу вышэйшых навучальных устаноў свету ён займае 38 месца сярод 410 вышэйшых навучальных устаноў у Польшчы. Ён надае лепшую багаслоўскую адукацыю ў Польшчы, чацвёрты — па філасофіі, пяты — па філалогіі, а такія напрамкі як права, адміністрацыя, педагогіка, сацыялогія або псіхалогія, знаходзяцца ў раёне 10 месцаў рэйтынгаў.

Факультэты

правіць
 
Фасад галоўнага будынка Каталіцкага ўніверсітэта ў Любліне
  • Тэалагічны
  • Права, кананічнага права і адміністрацыі
  • Філасофіі
  • Гуманітарных навук
  • Сацыяльных навук
  • Дакладных навук і навук пра здароўе
  • Інжынерна-тэхнічных навук (у Сталёвай Воле)

Вядомыя выкладчыкі і выпускнікі

правіць

Дактары «Honoris causa»

правіць
 
Мемарыял дактароў «Honoris Causa», з прозвішчам Станіслава Шушкевіча. Размешчаны 1 ліпеня 2009

Зноскі

правіць

Спасылкі

правіць