Людвіг фон Кобенцль
Граф Людвіг фон Кобенцль (ням.: Johann Ludwig Joseph von Cobenzl; 1753—1809) — аўстрыйскі дыпламат і дзяржаўны дзеяч з роду Кобенцляў.
Людвіг фон Кобенцль | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ням.: Johann Ludwig Joseph von Cobenzl | |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Пасада заснаваны | ||||||
Пераемнік | Іаган Філіп фон Штадыян | ||||||
Нараджэнне |
21 лістапада 1753 Брусель, Герцагства Брабант, Паўднёвыя Нідэрланды, Свяшчэнная Рымская імперыя |
||||||
Смерць |
23 лютага 1809 (55 гадоў) Вена, Аўстрыйская імперыя |
||||||
Род | род Кобенцляў | ||||||
Бацька | Johann Karl Philipp von Cobenzl[d] | ||||||
Дзейнасць | дыпламатыя[1] і палітыка[1] | ||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
правіцьКарыстаўся заступніцтвам Каўніца. У 1779—1784 гадах — пасланец, а ў 1784—1797 і 1798—1800 гадах — пасол у Расіі[2]. Адыгрываў значную ролю ў арганізацыі манархічных кааліцый супраць рэвалюцыйнай Францыі, адстойваў інтарэсы Габсбургаў пры трэцім падзеле Рэчы Паспалітай, удзельнічаў у знакамітым таўрычаскім падарожжы 1787 года.
З верасня 1800 года — міністр замежных спраў і дзяржаўны віцэ-канцлер, фактычна глава аўстрыйскай знешняй палітыкі з верасня 1801 па снежань 1805 года. Вымушаны быў падпісаць пагадненні з Напалеонам I: Кампа-Фармійскі мір 1797 года і Люневільскі мір 1801 года.
Разгром саюзных аўстрыйскіх і рускіх войскаў Напалеонам I пад Аўстэрліцам (2 снежня 1805 года) стаў прычынай сыходу Кобенцля ў адстаўку[3]. Свой мастацкі збор ён прадаў Кацярыне II.
Зноскі
- ↑ а б Czech National Authority Database Праверана 7 лістапада 2022.
- ↑ Кобенцль, дворянский род // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.
- ↑ Большая советская энциклопедия. — М.: Советская энциклопедия. 1969—1978.
Літаратура
правіць- Hermann Hüffer. Cobenzl // Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 4. — Leipzig: Duncker & Humblot, 1876. — S. 355—363. (ням.)
- Hellmuth Rößler: Cobenzl, Ludwig Graf von. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 3. Duncker & Humblot, Berlin 1957, S. 297 f.
- Franz Karl Wißgrill: Schauplatz des landsässigen Niederösterreichischen Adels vom Herren- und Ritterstande von dem 11. Jahrhundert an, bis auf jetzige Zeiten. 2. Band, Wien 1795