Людміла Мікалаеўна Сямыкіна
Людміла Мікалаеўна Сямыкіна (укр.: Людмила Миколаївна Семикіна; 23 жніўня 1924, Мікалаеў, УССР — 12 студзеня 2021) — украінскі жывапісец і майстрыха дэкаратыўнага мастацтва, заслужаны мастак Украіны (2009)[1], лаўрэат Нацыянальнай прэміі Украіны імя Тараса Шаўчэнкі за серыю строяў «Высокі замак» (1997)[2], лаўрэат прэміі імя Васіля Стуса (2000). Жонка жывапісца Міхаіла Бараянца.
| Людміла Мікалаеўна Сямыкіна | |
|---|---|
| укр.: Людмила Миколаївна Семикіна | |
| Дата нараджэння | 23 жніўня 1924 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 12 студзеня 2021 (96 гадоў) |
| Грамадзянства | |
| Муж | Міхаіл Сяргеевіч Бараянц[d] |
| Род дзейнасці | мастачка |
| Жанр | жывапіс, графічны дызайн[d] і манументальнае мастацтва |
| Вучоба | |
| Уплыў на | Q125428186? |
| Узнагароды |
  |
Біяграфія правіць
Скончыла Адэскае мастацкае вучылішча (1947 год), Кіеўскі Мастацкі інстытут (цяпер Нацыянальная акадэмія выяўленчага мастацтва і архітэктуры) (1953 год), педагог па спецыяльнасці — Аляксей Шаўкуненка. Член Саюза мастакоў Украіны з 1958 года. У 1968 годзе яна была выключана з Саюза мастакоў Украіны за выступы ў абарону дысідэнтаў[3]. Адноўленая ў Саюзе ў 1988 годзе з афіцыйнай фармулёўкай: «За адсутнасць факта абвінавачвання».
Творы правіць
- «Групавы партрэт Старых бальшавікоў-арсенальцаў» (1954).
- «У Адэскім порце».
- «Зімовы вечар», «Змярканне», «Пасля абыходу» (усе — 1954).
- «Ветраны дзень» (1957).
- «Рамонт прычала» (1960).
- «Раніца» (1961).
- «Легенда пра Кіеў» (1966).
- Вітраж «Тарас Шаўчэнка ў Кіеўскім універсітэце» (у суаўтарстве, знішчаны ў маі 1964 года).
- Эскізы касцюмаў да кінафільма «Захар Беркут» (1970—1971).
- Лады па нацыянальных традыцыях: серыі «Скіфскі стэп», «Палеская легенда», «Княжая эпоха», «Рэтра», «Мадэрн» (1965—1996).
- Афармленне станцыі метро «Пачайна» (1980).
Малюнкі правіць
-
Станцыя метро «Пачайна», вітраж над лесвіцай на платформу, паўночны выхад. -
Станцыя метро «Пачайна», мазаіка над лесвіцай на платформу, паўднёвы выхад.
Зноскі
- ↑ Указ Президента України від 28 травня 2009 року № 374/2009 «Про відзначення державними нагородами України працівників підприємств, установ, організацій міста Києва»
- ↑ Указ Президента України від 7 березня 1997 року № 211/97 «Про присудження Державних премій України імені Тараса Шевченка 1997 року»
- ↑ Художники в «Хронике текущих событий» (руск.)
Літаратура правіць
- Енциклопедія українознавства. У 10-х томах. / Головний редактор Володимир Кубійович. — Париж, Нью-Йорк: «Молоде життя»-«НТШ»; 1954—1989, 1993—2000.
- Семикіна Людмила Миколаївна // Мистецтво України: Біографічний довідник / Упорядники: А. В. Кудрицький, М. Г. Лабінський. За редакцією А. В. Кудрицького. — К.: «Українська енциклопедія» ім. М. П. Бажана, 1997. — 700 с. — ISBN 5-88500-071-9.
- Семикіна Людмила Миколаївна // Шевченківські лауреати. Шевченківські лауреати. — С. 477—479.
- Семикіна Людмила Миколаївна // Художники України : Енциклопедичний довідник : Вип. Художники України : Енциклопедичний довідник : Вип. В. Д. Сидоренко (голова) та ін. ; автор-упор.: М. Г. Лабінський. — К. : Інтертехнологія, 2006. — С. 495—496. — ISBN 978-966-96839-3-9.
- Людмила Семикіна. Високий замок: Строї. — 1996.
Спасылкі правіць
- Памерла Людміла Семыкіна/Радыё Свабода, 12.1.2021/
- Пайшла з жыцця мастачка і шасцідзесятніца Людміла Семыкіна /24.12.1.2021/
- Людміла Семыкіна: мы страцілі высокую культуру мінулых часоў // Днепрапятроўская праўда. — 2011. — 25 лістапада. (руск.)
- Сямыкіна Людміла Мікалаеўна // Афіцыйны сайт КОНСХУ.
- украінцы: Людміла Семыкіна[недаступная спасылка з ліпеня 2019] // Сайт Фонду Міхаіла і Яраслава Стэльмахаў. [Архіў з першакрыніцы 31 кастрычніка 2012.]