Магнітны манаполь
Магні́тны манапо́ль — гіпатэтычны фізічны аб’ект, які некаторымі сваімі ўласцівасцямі нагадвае ізаляваны магнітны полюс.
Існаванне магнітных манаполяў парушае інварыянтнасць адносна адлюстравання прасторы і абарачэння часу, дазваляе растлумачыць дыскрэтнасць электрычнага зараду, пабудаваць мадэль канфайнменту кваркаў (існаванне іх толькі ў звязаным стане), прадказаць імавернасць распаду пратона, і шэраг іншых, у тым ліку касмалагічных, эфектаў.
Адпавядае аднайменнаму тапалагічна-нетрывіяльнаму рашэнню ўраўненняў калібровачнай тэорыі поля. У лінейнай тэорыі манапольныя рашэнні пабудаваны П. Дзіракам (1931, 1948), у нелінейнай — незалежна савецкім вучоным А. М. Паляковым і галандскім вучоным Г. Хоафтам (1974).
Эфектыўныя манапольныя канфігурацыі адыгрываюць істотную ролю ў параметрычнай дынаміцы класічных і квантавых сістэм.
Пошук магнітных манаполяў вядзецца ва ўсіх тэхнічна дасягальных інтэрвалах адлегласцей і энергій.
Зноскі
правіць- ↑ Электрычны манаполь — гэта звычайны кропкавы электрычны зарад.
Літаратура
правіць- Манаполь магнітны // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. С. 59.
- Стражев В. М., Томильчик Л. М. Электродинамика с магнитным зарядом. Мн., 1975.
- Shnir, Yakov M. Magnetic Monopoles. — Springer-Verlag, Berlin, 2005, ISBN 3-540-25277-0
Спасылкі
правіць- Магнитный монополь — артыкул з Фізічнай энцыклапедыі