Магнітны манаполь

Магні́тны манапо́ль — гіпатэтычны фізічны аб’ект, які некаторымі сваімі ўласцівасцямі нагадвае ізаляваны магнітны полюс.

Палі ізаляваных электрычнага (зверху) і магнітнага (знізу) манаполяў[1]

Існаванне магнітных манаполяў парушае інварыянтнасць адносна адлюстравання прасторы і абарачэння часу, дазваляе растлумачыць дыскрэтнасць электрычнага зараду, пабудаваць мадэль канфайнменту[ru] кваркаў (існаванне іх толькі ў звязаным стане), прадказаць імавернасць распаду пратона, і шэраг іншых, у тым ліку касмалагічных, эфектаў.

Адпавядае аднайменнаму тапалагічна-нетрывіяльнаму рашэнню ўраўненняў калібровачнай тэорыі поля. У лінейнай тэорыі манапольныя рашэнні пабудаваны П. Дзіракам (1931, 1948), у нелінейнай — незалежна савецкім вучоным А. М. Паляковым[ru] і галандскім вучоным Г. Хоафтам (1974).

Эфектыўныя манапольныя канфігурацыі адыгрываюць істотную ролю ў параметрычнай дынаміцы класічных і квантавых сістэм.

Пошук магнітных манаполяў вядзецца ва ўсіх тэхнічна дасягальных інтэрвалах адлегласцей і энергій.

Зноскі

правіць
  1. Электрычны манаполь — гэта звычайны кропкавы электрычны зарад.

Літаратура

правіць
  • Манаполь магнітны // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 10: Малайзія — Мугаджары / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2000. — Т. 10. С. 59.
  • Стражев В. М., Томильчик Л. М. Электродинамика с магнитным зарядом. Мн., 1975.
    • Shnir, Yakov M. Magnetic Monopoles. — Springer-Verlag, Berlin, 2005, ISBN 3-540-25277-0

Спасылкі

правіць