Маннік складчаты
Маннік складчаты[3][4] (Glyceria notata) — від раслін сямейства Метлюжковыя (Poaceae), распаўсюджаны ў Еўропе, заходняй Паўночнай Афрыцы, Заходняй і Цэнтральнай Азіі.
Маннік складчаты | |||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||
Glyceria notata | |||||||||||||||||||
|
Апісанне правіць
Шматгадовая травяністая расліна. Сцёблы растуць пучкамі або адзінкавыя, якія ляжаць, даўжынёй 30-75 (100) см; укараненне ніжніх вузлоў. Ліставыя похвы трубчастыя для большай часткі іх даўжыні, гладкія; аголеныя на паверхні. Лігула 2-8 мм даўжынёй; тупая. Ліставыя пласціны зялёныя або шэра-зялёныя, плоскія або складзеныя ўздоўж, 5-30 см × 3-14 мм; паверхні шурпатыя, зверху або з абодвух бакоў грубыя; палі шурпатыя; вяршыня вострая. Суквецце — адкрытая, ланцэтная або прадаўгаватая мяцёлка, 10-45 см даўжынёй. Першасныя галіны разгалістыя мяцёлкі, простыя, 3-12 см даўжынёй. Каласкі ўзыходзячыя, адзінкавыя. Кветачкі шаравата-зялёныя ці пурпурныя. Пылавікоў 3; 1-1.5 мм даўжынёй. Зярняўкі эліпсоідныя, 2 мм даўжынёй. 2n = 40[5][6].
Распаўсюджанне правіць
Распаўсюджаны ў Еўропе, заходняй Паўночнай Афрыцы, Заходняй і Цэнтральнай Азіі; натуралізаваны ў Аўстраліі[5][7][8].
Ва Украіне від насяляе берагі вадаёмаў, балоты, багністыя лугі — даліны буйных рэк Дуная, Днястра, Паўночнага Буга і Дняпра — рэдка[4].
Зноскі
- ↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
- ↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
- ↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 61. — 160 с. — 2 350 экз. - у крыніцы пад назвай Glyceria plicata (Fr.) Fr.
- ↑ а б Мойсієнко, І. І. Флора північного Причорномор'я // Дисертація на здобуття наукового ступеня доктора біологічних наук. Додатки. — 2011.
- ↑ а б plantsoftheworldonline.org . (англ.)
- ↑ efloras.org . (англ.)
- ↑ bgbm.org . (англ.)
- ↑ npgsweb.ars-grin.gov . (англ.)