Марыяна Гамір Улібары
Марыяна Гамір Улібары (ісп./баскск.: Mariano Gamir Ulibarr; 1877, Мадрыд — 28 ліпеня 1962, Valparaíso de Abajo[d], Кастылія — Ла-Манча)[1] — іспанскі ваенны дзеяч, брыгадны генерал, удзельнік грамадзянскай вайны ў Іспаніі.
| Марыяна Гамір Улібары | |
|---|---|
| Дата нараджэння | 1877 |
| Месца нараджэння |
|
| Дата смерці | 28 ліпеня 1962 |
| Месца смерці | |
| Бацька | José Gámir y Maladén[d] |
| Маці | Emilia Ulibarri Bote[d] |
| Грамадзянства | |
| Прыналежнасць | Рэспубліканская фракцыя (Іспанія) |
| Род войскаў | Сухапутныя войскі Іспаніі[d] |
| Званне | брыгадны генерал |
| Бітвы/войны | |
.svg){kind=small}
Біяграфія
правіцьНарадзіўся ў Мадрыдзе. Баск[2].
Скончыў Ваенную акадэмію Таледа, дырэктарам якой пазней стаў[3].
Да грамадзянскай вайны, у ліпені 1936 года, даслужыўся да брыгаднага генерала. Будучы камандзірам 5-й пяхотнай брыгады, захаваў вернасць рэспубліцы і ўдзельнічаў у падаўленні паўстання ў Валенсіі[4]. Пазней узначальваў рэспубліканскія войскі на Тэруэльскім фронце[3].
У канцы мая 1937 года быў накіраваны ў Кантабрыйскую вобласць. Узяў на сябе кіраўніцтва рэспубліканскімі сіламі ў Краіне Баскаў[5]. Пазней Гамір атрымаў поўнае камандаванне ўсімі сіламі Паўночнай арміі[6] і ўзначаліў Савет урадавых дэлегатаў Поўначы[7]. З падзеннем Паўночнага сектара збег у Францыю і хутка вярнуўся ў Іспанію. Генерала раскрытыкавалі за правал Паўночнаіспанскай кампаніі. Праз гэта Гамір больш не ўдзельнічаў у кіраванні войскамі і займаў толькі бюракратычныя пасады. У прыватнасці, ён стаў членам міжнароднай камісіі, якая абмяркоўвала вывад інтэрнацыянальных брыгад з Іспаніі[8]. У кастрычніку 1938 года заняў пасаду генеральнага інспектара ваеннай інструкцыі[9].
Пасля падзення Каталоніі і заканчэння вайны ён збег у Францыю, дзе жыў да 1955 года[8]. Потым вярнуўся ў Іспанію[1].
Мемуары
правіць- Gámir Ulibarri, Mariano; Miaja, J. (1939). "De mis memorias". Guerra de España 1936-1939. Campaña del norte. Comisión internacional. Ediciones Estrella.
Крыніцы
правіць- ↑ а б «Necrológica. Mariano Gamir Ulibarri», ABC, pág. 82 (29 de julio de 1962)
- ↑ Stanley G. Payne (1975). Basque Nationalism. University of Nevada Press, ISBN 978-0-87417-042-9, pág. 209
- ↑ а б Hugh Thomas (1976). Historia de la Guerra Civil Española. Círculo de Lectores, Barcelona, ISBN 84-226-0874-X, pág. 742
- ↑ Francisco J. Romero Salvadó (2013). Historical Dictionary of the Spanish Civil War, The Scarecrow Press, pág. 141
- ↑ Michael Alpert (2013). The Republican Army in the Spanish Civil War, 1936–1939, Cambridge University Press, pág. 380
- ↑ Francisco J. Romero Salvadó (2013). Historical Dictionary of the Spanish Civil War, The Scarecrow Press, pág. 307
- ↑ Hugh Thomas (1976). Historia de la Guerra Civil Española. Círculo de Lectores, Barcelona, ISBN 84-226-0874-X, pp. 776-777
- ↑ а б Francisco J. Romero Salvadó (2013). Historical Dictionary of the Spanish Civil War, The Scarecrow Press, pág. 142
- ↑ Michael Alpert (2013). The Republican Army in the Spanish Civil War, 1936–1939, Cambridge University Press, pág. 153