Марыя Харальдсдоцір
Марыя Харальдсдоцір (нарв. Maria Haraldsdatter; каля 1046 — 25 верасня 1066) — нарвежская прынцэса, дачка караля Харальда III Суровага і Лізаветы Яраслаўны, нявеста хеўдынга Ойстэна Орэ.
| Марыя Харальдсдоцір | |
|---|---|
| нарв.: Maria Haraldsdatter | |
| Род дзейнасці | арыстакратка |
| Дата нараджэння | каля 1045 |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 25 верасня 1066 |
| Месца смерці | |
| Грамадзянства | |
| Веравызнанне | каталіцтва |
| Бацька | Харальд III Суровы[d][1] |
| Маці | Лізавета Яраслаўна |
У зборы скандынаўскіх саг «Кола зямное» паведамляецца, што кароль Харальд збіраўся выдаць Марыю замуж за свайго паплечніка Ойстэна Орэ, брата сваёй другой жонкі Торы Торбергсдотцір, з якім адправіўся пакараць Англію ў 1066 годзе. Марыя разам з маці і сястрой суправаджала іх частку шляху, але потым жанчыны засталіся іх чакаць на Аркнейскіх астравах. І Харальд, і Ойстэн загінулі ў бітве пры Стамфорд-Брыджы. Па невядомым абставінам, яна «раптам памерла ў той самы дзень і ў той самы час, калі загінуў яе бацька, конунг Харальд».
Яна была першай норвежкай, якая насіла імя Марыя.
ПродкіПравіць
Зноскі
- ↑ Lundy D. R. The Peerage
ЛітаратураПравіць
- Sturluson, Snorri. Hødnebø, Finn and Magerøy, Hallvard, ed. Heimskringla. Gyldendal. 1994
- Steigan, Pål Caplex: leksikon, atlas, tabellverk, Cappelen. 1997