Мікалай Андрэевіч Чаркашын
Мікалай Андрэевіч Чаркашын (нар. 25 лістапада 1946, г. Ваўкавыск) — журналіст і пісьменнік-марыніст, аўтар гістарычных расследаванняў, афіцэр-падводнік.
| Мікалай Андрэевіч Чаркашын | |
|---|---|
 | |
| Асабістыя звесткі | |
| Дата нараджэння | 25 лістапада 1946 (77 гадоў) |
| Месца нараджэння | |
| Грамадзянства | |
| Альма-матар | |
| Прафесійная дзейнасць | |
| Род дзейнасці | пісьменнік, журналіст, публіцыст, празаік, marine painter, мастак |
| Жанр | аповесць[d] |
| Мова твораў | руская |
| Прэміі |
 |
| Узнагароды |
   |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія правіць
Скончыў філасофскі факультэт Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта, а затым аспірантуру МДУ па спецыяльнасці «гісторыя рускай філасофіі». Служыў на Паўночным флоце на 4-й эскадры падводных лодак — самым буйным у свеце злучэнні падводных лодак. Удзельнічаў у далёкіх марскіх паходах у Атлантычным акіяне і Міжземным моры. Капітан 1-га рангу запасу. Супрацоўнічаў з газетамі «Комсомольская правда», «Красная звезда», «Российская газета», часопісамі «Наш современник» і «Воин».
Творчасць правіць
Чаркашын прысвяціў сваю творчасць гераічнай і драматычнай гісторыі Расійскага флоту. Трагедыю атамнай падводнай лодкі «Камсамолец» пісьменнік прыняў асабліва востра. Як былы падводнік, ён добра разумеў, што прыйшлося перажыць членам экіпажа. Аповесць «Полымя ў адсеках», якая распавядае аб катастрофе каля вострава Мядзведжы, аб гераічнай барацьбе экіпажа за жывучасць падводнага карабля, аб бедах і праблемах выратавальнай службы, — абавязак памяці пісьменніка перад маракамі-падводнікамі.
Аўтар больш 30 кніг, сцэнарыя мастацкага фільма «Крык дэльфіна» (1987), 10 дакументальных фільмаў, сярод якіх «Форс-мажор» (1990), «Ратуйце нашы душы» (1993), « Наталлін камень» (1996), «Раманс Калчака» (1997).
Бібліяграфія: правіць
- «Белые манжеты» (1983) Повесть
- «Знак Вишну» (1984) Повесть
- «Крик дельфина» (1984)
- «Знак Вишну: Повести» (1986) Сборник
- «Покушение на крейсер» (1987) Повесть
- «Взрыв корабля» (1988) Повесть
- "Последний рейс «Нахимова» (1988)
- «Судеб морских таинственная вязь» (1990)
- «Пламя в отсеках» (1991) Док. повесть
- «Повседневная жизнь российских подводников» (2000)
- «Кровь офицеров…» (2001)
- "Унесенные бездной. Гибель «Курска» (2001)
- «Тайны погибших кораблей» (2002)
- «Командоры полярных морей» (2003)
- «Одиссея мичмана Д…» (2003)
- «Я — подводная лодка» (2003)
- «Адмиралы мятежных флотов» (2004)
- «Авантюры открытого моря» (2004)
- «Белая карта» (2004)
- «Адмирал Колчак. Диктатор поневоле» (2005)
- «Море любви» (2005)
- "Торпеда для «Авроры» (2006)
- «На крейсерах» (2007)
- «Одиночное плавание» (2007)
- «Чрезвычайные происшествия на советском флоте» (2007)
- «Последняя любовь Колчака» (2008)
- «Адмирал. Трагическая судьба Колчака» (2009)
- «Возмутители глубин» (2009)
- «Черная эскадра» (2009)
- «Балтийский эскорт»
- «Морское солнце»
- "Операция «Дженифер» Повесть-версия (1990)
- «Поезд-призрак в лабиринтах времени»
- "Сон «Святого Петра»
- "Тайна «Архелона» (1982)
- «Унесенные бездной»
Узнагароды правіць
Лаўрэат прэміі Ленінскага камсамола (1982) — за кнігі «Соль на пагонах», «Лёс ў зялёнай фуражцы» і публіцыстычныя творы пра савецкіх воінаў, Усесаюзнага літаратурнага конкурсу імя М. Астроўскага (1980), Літаратурнай прэміі Міністэрства абароны СССР (1985, 1988), міжнароднай літаратурнай прэміі «Залаты марскі корцік» (1987), прэміі імя Г. К. Жукава за выдатны ўклад у развіццё і ўмацаванне абараназдольнасці Расейскай Федэрацыі. Узнагароджаны Міжнароднай прэміяй Андрэя Першазванага (1992) за сукупную літаратурную дзейнасць на карысць Расейскай дзяржавы.
Узнагароджаны ордэнам «За службу Родине в Вооруженных Силах СССР» III і II ст., 5 медалямі[1].
Зноскі