Міхаіл Багданавіч Барклай дэ Толі
Міхаіл Багданавіч Барклай дэ Толі (ням.: Michael Andreas Barclay de Tolly, 24 снежня 1761, маёнтак Помуш, цяпер у Пакруойскім раёне Літвы — 25 мая 1818) — расійскі палкаводзец і дзяржаўны дзеяч, генерал-фельдмаршал (1814).
Міхаіл Багданавіч Барклай дэ Толі | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ням.: Michael Andreas Barclay de Tolly руск.: Михаил Богданович Барклай-де-Толли | |||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
16 (27) снежня 1761 |
||||||
Смерць |
14 (26) мая 1818 (56 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Бацька | Weinhold Gotthard Barclay de Tolly[d] | ||||||
Маці | Margarethe Elisabeth Barclay de Tolly[d] | ||||||
Жонка | Helene Barclay de Tolly[d] | ||||||
Дзеці | Magnus, Fürst Barclay de Tolly[d] | ||||||
Член у | |||||||
Прыналежнасць | Расійская імперыя | ||||||
Род войскаў | Руская імператарская армія | ||||||
Званне | Генерал-фельдмаршал (Расія) | ||||||
Камандаваў | Governor-General of Finland[d] і Ваеннае міністэрства Расійскай імперыі[d] | ||||||
Бітвы |
|
||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Біяграфія
правіцьВыхадзец з шатландскага роду, які ў 17 стагоддзі перасяліўся ў Прыбалтыку.
Удзельнік руска-турэцкай (1787—1791) і руска-шведскай (1788—1990) войнаў, т.зв. Польскай кампаніі (1792—1794) — задушэння паўстання Т.Касцюшкі (штурм Вільні, знішчэнне атрада С.Грабоўскага каля Гродна).
Камандзір дывізіі, корпуса ў руска-пруска-французскую (1806—1807) і руска-шведскую (1808—1809) войны. З мая 1809 года галоўнакамандуючы фінляндскай арміяй і генерал-губернатар Фінляндыі. З 1810 года член Дзяржаўнага савета. У студзені 1810-верасні 1812 ваенны міністр, адначасова камандаваў 1-й Заходняй арміяй, сфарміраванай у Літве і Заходняй Беларусі (сакавік-верасень 1812). У час вайны 1812 года да 17 жніўня фактычна кіраваў баявымі дзеяннямі расійскіх войскаў, у Барадзінскай бітве 1812 года камандаваў правым флангам і цэнтрам баявога парадку. У замежных паходах рускай арміі 1813—1814 гадах галоўнакамандуючы руска-прускай арміяй. З 1815 года галоўнакамандуючы 1-й расійскай арміяй. У 1817 годзе суправаджаў цара Аляксандра І у яго падарожжы па Беларусі; выступаў супраць ваенных пасяленняў.
Зноскі
Літаратура
правіць- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.2: Аршыца — Беларусцы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — 480 с. іл.