Міхаіл Міхайлавіч Кацюбінскі

Міхаіл Міхайлавіч Кацюбінскі
Міхаіл Міхайлавіч Кацюбінскі
	укр.: Михайло Михайлович Коцюбинський
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	5 (17) верасня 1864
Месца нараджэння	Вінніца, Расійская імперыя;
Дата смерці	12 (25) красавіка 1913 (48 гадоў)
Месца смерці	Чарнігаў, Расійская імперыя;
Пахаванне	Чарнігаў;
Грамадзянства	Расійская імперыя
Жонка	Вера Усцімаўна Кацюбінская[d]
Дзеці	Юрый Міхайлавіч Кацюбінскі[d] і Ірына Міхайлаўна Кацюбінская[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	драматург, сцэнарыст
Гады творчасці	1890–1913
Кірунак	проза
Жанр	аповесць, апавяданне
Мова твораў	украінская
Подпіс
kotsubinsky.org
	Выявы на Вікісховішчы

Міхаіл Міхайлавіч Кацюбінскі (укр.: Михайло Михайлович Коцюбинський; 5 (17) верасня 1864, Вінніца — 12 (25) красавіка 1913, Чарнігаў) — украінскі празаік, драматург, грамадскі дзеяч, кіраўнік Асветы(руск.) бел. ў Чарнігаве, адзін з актыўных дзеячаў Братэрства тарасаўцаў(руск.) бел..

БіяграфіяПравіць

Родная сядзіба Кацюбінскага ў Вінніцы, цяпер музей пісьменніка

Міхаіл Кацюбінскі нарадзіўся 17 верасня 1864 года ў Вінніцы. Бацька яго працаваў дробным служачым, піў, з-за чаго часта мяняў працу^[3]. Маці, Глікерыя Максімаўна Абаз, вельмі любіла сына, укладвала ў яго ўсю душу.

Напэўна, не ад дабра Кацюбінскія пакінулі Вінніцу і пераехалі жыць у сяло, пасля — у мястэчка Бар. Тут Міхаіла аддалі ў пачатковую школу (1875—1876), дзе ён быў вельмі руплівым вучнем.

Затым вучыўся ў духоўным вучылішчы ў Шаргарадзе і (1876—1880). Тут адбылася падзея, пра які пісьменнік успамінаў з некаторым гумарам. 12-гадовым падлеткам ён закахаўся ў 16-гадовую дзяўчыну, а каб прыцягнуць яе ўвагу, вырашыў стаць «вялікім чалавекам» і накінуўся на кнігі. Творы Т. Шаўчэнка, Марко Ваўчок(руск.) бел. зрабілі на Міхаіла такое моцнае ўражанне, што ён і сам захацеў стаць пісьменнікам. Пасля заканчэння Шаргарадскай семінарыі ў 1880 Міхаіл Кацюбінскі паехаў у Камянец-Падольскага, маючы намер вучыцца ва ўніверсітэце, але гэтая мара не спраўдзілася. У 1881 сям’я Кацюбінскага, якая некаторы час пераязджала з месца на месца, вярнулася ў Вінніцу. З-за цяжкага матэрыяльнага становішча сям’і юнаку не ўдалося працягнуць адукацыю: маці аслепла, а пасля, у 1886 годзе, памёр бацька. Адказнасць за досыць вялікую сям’ю (4 чалавекі) легла на плечы Міхаіла. У 1886—1889 ён дае прыватныя ўрокі і працягвае вучыцца самастойна, а ў 1891-м, здаўшы экзамен экстэрнам пры Вінніцкім рэальным вучылішчы на народнага настаўніка, працуе рэпетытарам.

Зноскі

↑ ^1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563"></a>
↑ ^2,0 ^2,1 Коцюбинский Михаил Михайлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
↑ Наталія Ракицька. Великий сонцелюб (руск.)

ЛітаратураПравіць

Енциклопедія «Черкащина». Упорядник Віктор Жадько.-К.,2010.-С.470.
Балабко О. В. Синьйор Ніколо й синьйор Мікеле: Рим Гоголя й Капрі Коцюбинського: Есеї. — К.: Факт, 2006. — 248 с.:іл.
Балабко О. В. Мальви у Вічному місті: Стежками українців у світах: Есеї, нариси, зарисовки. — К.: Фенікс, 2006. — 348 с.:іл.
Жадько В. О. Український некрополь.-К.,2005.-С.207.
Л. Старицкая-Черняховская(руск.) бел.. М. М. Коцюбинскій (Опыт критическаго очерка). Кіевъ 1906
С. Єфремов(руск.) бел.. Михайло Коцюбинський. Київ-Ляйпціґ 1920
Спогади і розповіді про М. М. Коцюбинського. — К.: Дніпро, 1965. — 201 с.
Горький М., М. М. Коцюбинский (некролог). — «Вестник Европы», 1913.
Горький М., М. М. Коцюбинский. Собр. соч., т. XVI, Гиз, М. — Л., 1924.
Горький М., Предисловие к берлинскому изданию рассказов М. Коцюбинского. — Берлин, 1923.
Джонсон И., Украинский беллетрист. — «Образование», 1906.
Ілюченко Г. М.Коцюбинський у Житомирі. Спогади про Михайла Коцюбинського, у кн..: Твори в двох томах, Т. 2, К.: Дніпро, 1966.
Козуб С., Молодий Коцюбинський. — «Книгоспілка», 1927.
Коряк В., Поет української інтелігенції М. Коцюбинський. — «Книгоспілка», 1923.
Лакиза І., М. Коцюбинський. — «Книгоспілка», 1929.
Лебідь Ан., Нотатки до біографії М. Коцюбинського. — «Книгоспілка», 1928.
Коцюбинський М. Свет и тени русской жизни.(статті з газети «Волинь») Твори: В 4-х т. Т. 4 / Статті та нариси/ Упор. і приміт. М. Грицюти. — К.: Дніпро, 1985.
Коцюбинський М., Твори в семи томах. — К.: Наукова думка, 1973—1975.
Коцюбинський М., Твори, 7 тт. — ДВУ, Харків; Твори, 9 тт. — «Книгоспілка» (с вступительными статьями, примечаниями и вариантами), там же полная библиография работ о жизни и творчестве Коцюбинского. На русском яз.
Поліщук Я. I ката, і героя він любив… МИХАЙЛО КОЦЮБИНСЬКИЙ. Літературний портрет / Ярослав Поліщук. — К. : Видавничий центр «Академія»(укр.) бел., 2010. — 304 с.

СпасылкіПравіць

[_32b813b019c082d5-1] 1,0 ^1,1 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых дадзеных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563"></a>

[_d3a9d504aa485c6e-2] 2,0 ^2,1 Коцюбинский Михаил Михайлович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>

[3] Наталія Ракицька. Великий сонцелюб (руск.)

[1]

[2]

[3]