Вінніца

Вінніца
Герб[d]	Сцяг[d]
Краіна	Украіна
Каардынаты	49°14′14″ пн. ш. 28°28′02″ у. д.HGЯO
Кіраўнік	Сяргей Маргуноў[d]
Заснаваны	1363
Першая згадка	1355
Плошча	79,94 км²
Вышыня цэнтра	248 м
Водныя аб’екты	Паўднёвы Буг
Насельніцтва	▼369 739 чал. (1 студзеня 2022);
Часавы пояс	UTC+2 і UTC+03:00
Тэлефонны код	+380-432
Паштовы індэкс	21000-21499
Афіцыйны сайт	Віньніцкая меская рада
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ві́нніца (укр.: Вінниця) — горад абласнога значэння, адміністрацыйны цэнтр Вінніцкай вобласці Украіны. Плошча 79,94 км². Насельніцтва 387 000 чал. (2024)^[2]. Знаходзіцца за 199 км на паўднёвы захад ад Кіева. Чыгуначны вузел.

Гісторыя

Заснавана ў 2-й палове XIV ст. літоўскімі князямі Карыятавічамі. У 1395 годзе ўключана ў Вялікае Княства Літоўскае, пасля Люблінскай уніі (1569) у складзе Кароны. У XV—XVI ст. неаднаразова спусташалася татарамі. У 1640 годзе атрымала магдэбургскае права.

З 1793 года ў Расійскай імперыі, цэнтр павета Брацлаўскага намесніцтва, з 1798 — Падольскай губерні. Была значным гандлёвым цэнтрам Падолля.

З 1917 года ў складзе Украіны. У 1918—1920 гадах акупіравана нямецка-аўстрыйскімі войскамі, белагвардзейцамі. З 1932 года цэнтр вобласці. Гл. таксама Вінніцкая трагедыя.

У Вялікую Айчынную вайну ў 1941—1944 гадах акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі.

Узброеныя сілы Расіі 14 ліпеня 2022 года нанеслі ўдар ракетамі марскога базіравання «Калібр» па будынку гарнізоннага дома афіцэраў у Вінніцы^[3].