Накота
Нако́та (Nakȟóta, Nakȟóda, Nakȟóna, літаральна "аб'яднанне") — агульная саманазва часткі сіўанскіх народаў Паўночнай Амерыкі.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2a/Dressing_a_horse_for_a_ceremony%2C_Nakoda_summer_camp_near_Banff%2C_Alberta_%2817875124633%29.jpg/220px-Dressing_a_horse_for_a_ceremony%2C_Nakoda_summer_camp_near_Banff%2C_Alberta_%2817875124633%29.jpg)
Накота звычайна называюць сябе плямёны стоўні (Канада) і асінібойн (Канада і ЗША). Размаўляюць на дыялектах мовы дакота.
У навуковай літаратуры накота часцяком вылучаюць як асобную ўсходнюю галіну сіў, аднак словам накота таксама называлі сябе частка тэрытарыяльнай групы Tetonwan (увайшлі ў склад лакота) і тэрытарыяльнай групы Yanktonai (уваходзяць у склад дакота і часткова лакота). У мінулым, падобна іншым сіў, падзяляліся на асобныя качавыя супольнасці.
Галоўныя традыцыйныя заняткі — паўкачавая конегадоўля і паляванне.