Новое время (газета)
«Новое время» — руская газета. Выдавалася ў 1868—1917 гадах у Пецярбургу. Да 234-га нумара ў 1869 годзе выходзіла 5 разоў у тыдзень, затым штодня. З 1881 года выходзілі 2 выданні — ранішняе і вячэрняе. З 1891 года выдаваўся штотыдневы ілюстраваны дадатак.
| «Новое время» | |
|---|---|
 | |
| Арыгінальная назва |
руск.: Новое время |
| Тып | штодзённая газета[d] |
| Галоўны рэдактар | Аляксей Сяргеевіч Суворын |
| Заснавана | 1868[1] |
| Спыненне публікацый | 1917 |
| Мова | руская мова |
| Галоўны офіс | |
ВыдаўцыПравіць
- А. К. Кіркор, і. М. Н. Юматаў (1868—1872)
- Ф. М. Устралаў (1872—1873)
- В. К. Натовіч (1873—1874)
- К. В. Трубнікаў (1874—1876)
- А. С. Суворын (1876—1912)
- Таварыства А. С. Суворына «Новое время» (1912—1917).
Гісторыя і зместПравіць
Пры Устралаве ў ліберальнай газеце «Новое время» была надрукаваная перадавіца, прысвечаная выхаду на рускай мове першага тома «Капіталу» Маркса (21 красавіка 1872 па ст. ст.).
Пры А. С. Суворыне «Новое время» мела супярэчлівую рэпутацыю: з аднаго боку, гэта была вялікая газета «еўрапейскага тыпу», у ей друкаваліся найбольш падрабязныя замежныя навіны, аб’явы найбуйнейшых кампаній, падрабязная хроніка, некралогі вядомых дзеячаў. Сяброўскія сувязі з рэдакцыяй газеты і з Суворыным асабіста падтрымліваў Антон Чэхаў. З іншага боку, чым далей, тым больш у рускім ліберальным грамадстве складвалася рэпутацыя «Нового времени» як сервільнай, рэакцыйнай і беспрынцыповай газеты, а слова «нововременец» станавілася намінальным (шмат у чым гэта было звязана з журналісцкай дзейнасцю В. П. Бурэніна, з антысеміцкімі выступамі на старонках газеты ў сувязі са справай Дрэйфуса) і т. п. Адмоўна ўспрымалі газету і параўнальна апалітычныя рускія мадэрністы 1900-1910-х (з-за літаратурны пазіцыі Бурэніна), што не перашкодзіла многім з іх (Фёдар Салагуб, Міхаіл Кузмін, Георгій Іваноў) у 1914—1915 супрацоўнічаць у высокаганарарным часопісе «Лукамор’е» выдаваўся пры «Новом времени» .
У 1901—1917 гады адным з вядучых публіцыстаў газеты быў Міхаіл Меньшыкаў.
Газета была зачыненая бальшавікамі на другі дзень пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі, 26 кастрычніка (8 лістапада) 1917.
З 1921 да пачатку 1930-х гадоў сын Суворына, Міхаіл Аляксеевіч, выдаваў аднайменную газету ў Бялградзе.
Зноскі
- ↑ Новое Время // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1897. — Т. XXI. — С. 278–279.
СпасылкіПравіць
- «Новы час» у электроннай бібліятэцы ГПИБ
- «Новы час» у электроннай бібліятэцы РНБ(недаступная спасылка)
- Новое Время // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.) . — СПб., 1890—1907.
- Время Новае Час // Габрэйская энцыклапедыя Бракгаўза і Эфрона. — СПб., 1908-1913.
- Электронны архіў газеты "Новы час" за 1909-1911 гг. Архівавана 1 чэрвеня 2017.
- Новое время (газета) (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
- Як узнікла газета «Новы час», Веснік сусветнай гісторыі, 1899 год, №1 Архівавана 4 мая 2013.