Няровы

вёска ў Валожынскім раёне Мінскай вобласці Беларусі

Няро́вы[1] (трансліт.: Niarovy, руск.: Неровы) — вёска ў Валожынскім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Вішнеўскага сельсавета.

Вёска
Няровы
Краіна
Вобласць
Раён
Сельсавет
Каардынаты
Насельніцтва
  • 31 чал. (2019)
Часавы пояс
Тэлефонны код
+375 1772
Аўтамабільны код
5
СААТА
6220813085
Няровы на карце Беларусі ±
Няровы (Беларусь)
Няровы
Няровы (Мінская вобласць)
Няровы

Геаграфія

правіць

Знаходзіцца за 21 км на захад ад Валожына, 15 км ад чыг. ст. Багданаў на лініі Маладзечна—Ліда, 92 км ад Мінска.

Рэльеф раўнінна-ўзгорысты, на паўночным усходзе цячэ р. Бярэзіна (прыток Нёмана), у якую ўпадае Альшанка. За 0,5 км на поўдзень ад вёскі знаходзіцца Бярэзінскае радовішча пясчана-жвіровага матэрыялу, звязанае з сучаснымі алювіяльнымі адкладамі і адкладамі паазерскага зледзянення, ва ўскрышы пяскі, супескі.

Планіровачна складаецца з прамалінейнай вуліцы, арыентаванай з паўднёвага ўсходу на паўноны захад, да якой на паўднёва-ўсходняй ускраіне падыходзіць прамалінейная вуліца, арыентаваная з паўднёвага захаду на паўночны ўсход. Забудавана двухбакова, шчыльна, драўлянымі дамамі сядзібнага тыпу. Грамадскія будынкі размешчаны на паўночна-заходняй ускраіне, гаспадарчы сектар — на паўднёва-ўсходняй і паўночна-заходняй ускраінах.

Транспартныя сувязі па мясцовай дарозе праз в. Адамова (Валожынскі раён) і далей па шашы Валожын—Ашмяны.

Гісторыя

правіць

Вядома ў ВКЛ з XVI ст. У 1567 годзе с. Нярова ў Ашмянскім павеце, шляхецкая ўласнасць.

З 1795 г. ў Расійскай імперыі. У 1897 г. у Вішнеўскай воласці Ашмянскага павета Віленскай губерні.

З 1921 года ў складзе Польшчы.

З лістапада 1939 года ў БССР. З 12.10.1940 г. ў Адамоўскім сельсавеце Валожынскага р-на Баранавіцкай вобласці. З 25.6.1941 г. да 6.7.1944 г. акупіравана нацыстамі. На фронце ў Вялікую Айчынную вайну загінулі З вяскоўцы. З 20.9.1944 г. ў Маладзечанскай вобласці. 8.9.1950 г. арганізаваны калгас «За трывалы мір», які абслугоўвала Валожынская МТС. З 3.4.1954 г. землі ў складзе калгаса імя І. Д. Чарняхоўскага (цэнтр — в. Адамова). Размяшчаліся ферма буйной рагатай жывёлы, 8-гадовая школа (11 настаўнікаў), фельчарска-акушэрскі пункт, магазін. З 20.1.1960 г. ў Мінскай вобл., з 25.12.1962 г. ў Маладзечанскім, з 6.1.1965 г. ў Валожынскім раёнах.

Да 28 мая 2013 года вёска ўваходзіла ў склад Сакаўшчынскага сельсавета[2].

Насельніцтва

правіць
  • 1897 год — 356 жыхароў, 56 двароў.
  • 1904 год — 339 жыхароў.
  • 1908 год — 366 жыхароў.
  • 1921 год — 259 жыхароў, 45 двароў.
  • 1940 год — 396 жыхароў, 78 двароў.
  • 1959 год — 312 жыхароў.
  • 1994 год — 120 жыхароў, 61 двор.
  • 2008 год — 63 жыхары, 42 гаспадаркі.
  • 2019 год — 31 чал.

Інфраструктура

правіць

Дзейнічае магазін (станам на 2009 год).

Зноскі

правіць
  1. Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь: Мінская вобласць: нарматыўны даведнік / І. А. Гапоненка, І. Л. Капылоў, В. П. Лемцюгова і інш.; пад рэд. В. П. Лемцюговай. — Мн.: Тэхналогія, 2003. — 604 с. ISBN 985-458-054-7. (DJVU)
  2. «Об изменении административно-территориального устройства районов Минской области». Решение Минского областного Совета депутатов от 28 мая 2013 г. № 234 Архівавана 31 сакавіка 2016. (руск.)

Літаратура

правіць

Спасылкі

правіць