Арэал: Паўночная Атлантыка (Нарвегія, Брытанскія, Шэтландскія, Фарэрскія і Нармандскія астравы, Ірландыя, Ісландыя, Лабрадор, Ньюфаўндленд, Канада). Насяляе высокія, абрывістыя скалы па-над берагамі мораў і акіянаў, адкрытыя воды. Пералётны від, часткова качуе. Сустракаецца на Шпіцбергене, востраве Мядзведжым, у Люксембургу, Фінляндыі, Эстоніі, Латвіі, Літве, Польшчы, Чэхіі, Аўстрыі, Балгарыі, на Азорах, Астравах Зялёнага Мыса. Вядомы прынамсі адзін выпадак, калі паўночная олуша заляцела выпадкам на тэрыторыю Беларусі[1]. Месцы зімовак каля берагоў Паўночна-Заходняй Афрыкі і Заходняй Еўропы, на Атлантыцы, Паўночным і Міжземным морах.
Гняздуе ў калоніях, гняздо на зямлі або скальных выступах на абрывістых узбярэжжах, выслана водарасцямі з прымессю наземных раслін.
Яйкі (1, часам 2) авальныя, падоўжаныя. Адразу пасля адкладкі блакітнаватыя, пакрытыя белым вапнавым налётам, які пад час наседжвання знікае, а на яйку з'яўляюцца бураватыя плямкі. Памеры: 78 х 53 мм[2].