Парламенцкія выбары ў Германіі (1919)
Федэральныя выбары адбыліся ў Германіі 19 студзеня 1919, хаця ваеннаслужачыя дзейнай арміі на ўсходзе прагаласавалі толькі 2 лютага. Выбары былі першымі ў новай Веймарскай рэспубліцы, якая была створана пасля Першай сусветнай вайны і рэвалюцыі 1918—1919 гадоў, і першымі з выбарчым правам жанчын. Папярэднія акругі, якія ў значнай ступені прадстаўлялі сельскія раёны, былі скасаваны, а выбары праходзілі з выкарыстаннем прапарцыянальнага прадстаўніцтва. Таксама быў паніжаны ўзрост для галасавання з 25 да 20[1] гадоў. Грамадзянам Аўстрыі, якія пражывалі ў Германіі, было дазволена прагаласаваць, а грамадзянам Германіі, якія пражывалі ў Аўстрыі, было дазволена прагаласаваць на выбарах у Канстытуцыйную Асамблею ў лютым 1919 года[2].
19 студзеня 1919 | |||
---|---|---|---|
Яўка: | 83,0% ▼ 1.9% | ||
|
|||
Глава партыі: | Фрыдрых Эберт Філіп Шэйдэман |
Адольф Гробер | Фрыдрых фон Паер |
Партыя: | СДПГ | Партыя цэнтра | Нямецкая дэмакратычная партыя |
Глава партыі з: | 1919 | 1917 | 1918 |
Мінулая колькасць месцаў: | 110 | 91 | |
Месцаў атрымана: | 165 (▲55) | 91 (▬) | 75 |
Галасоў: | 11 509 048 (37,9%) |
5 980 216 (19,7%) |
5 641 825 (18,6%) |
Змена долі галасоў: | ▲3,1% | ▲3,3% | |
Глава партыі: | Артур фон Пасадоўскі-Венер | Х’юга Гаазе | Рудольф Гайнцэ |
Партыя: | Нямецкая нацыянальная народная партыя | Незалежная сацыял-дэмакратычная партыя | Нямецкая народная партыя |
Глава партыі з: | 1919 | 1917 | 1919 |
Месцаў атрымана: | 44 | 22 | 19 |
Галасоў: | 3 121 479 (10,3%) |
2 317 290 (7,6%) |
1 345 638 (4,4%) |
Вынікі выбараў у Рэйхстаг (1919) |
З інаўгурацыйнай сесіі 6 лютага Нацыянальны сход (Nationalversammlung) функцыянаваў як устаноўчы сход і аднапалатны заканадаўчы орган. Партыі «Веймарскай кааліцыі» (СДП, Партыя Цэнтра і ГДП) разам набралі 76,2 % галасоў выбаршчыкаў, а 13 лютага часовы прэзідэнт Фрыдрых Эберт прызначыў Філіпа Шэйдэмана з СДП Міністрам-Прэзідэнтам. Пазней пасаду перайменавалі ў Канцлера, калі ў жніўні 1919 года ўступіла ў сілу Веймарская канстытуцыя. Кабінет Шэйдэмана змяніў рэвалюцыйны Rat der Volksbeauftragten (Савет Народных Дэпутатаў). Яўка выбаршчыкаў склала 83,0 %[3].
Вынікі
правіцьПартыя | Галасоў | % | Месцаў | |
---|---|---|---|---|
Выбары 19 студзеня 1919 | ||||
Сацыял-дэмакратычная партыя Германіі | 11 509 048 | 37.86 | 163 | |
Партыя цэнтра | 5 980 216 | 19.67 | 91 | |
Нямецкая дэмакратычная партыя | 5 641 825 | 18.56 | 75 | |
Нямецкая нацыянальная народная партыя | 3 121 479 | 10.27 | 44 | |
Незалежная сацыял-дэмакратычная партыя | 2 317 290 | 7.62 | 22 | |
Нямецкая народная партыя | 1 345 638 | 4.43 | 19 | |
Баварская сялянская ліга | 275 125 | 0.91 | 4 | |
Нямецка-Гановерская партыя | 77 226 | 0.25 | 1 | |
Дэмакратыя фермераў і сялян Шлезвіг-Гальштэйна | 57 913 | 0.19 | 1 | |
Асацыяцыя выбаршчыкаў Браўншвайга | 56 858 | 0.19 | 1 | |
Мекленбургская Вясковая Ліга | 10 891 | 0.04 | 0 | |
Нямецкая партыя міру | 3 503 | 0.01 | 0 | |
Партыя нямецкіх чыноўнікаў, служачых і сярэдняга класа | 1 438 | 0.00 | 0 | |
Хрысціянская сацыяльная партыя | 664 | 0.00 | 0 | |
Партыя сярэдняга класа | 640 | 0.00 | 0 | |
Нямецкая сацыяльная арыстакратыя | 279 | 0.00 | 0 | |
Дэмакратычная партыя сярэдняга класа | 208 | 0.00 | 0 | |
Партыя сацыяльных рэформ | 45 | 0.00 | 0 | |
Несапраўдных галасоў | 124 562 | |||
Усяго | 30 524 848 | 100 | 421 | |
Зарэгістравана выбаршчыкаў / яўка | 37 362 100 | 83.02 | ||
Выбары 2 лютага 1919 — выбаршчыкі дзейнай арміі на Усходзе | ||||
Сацыял-дэмакратычная партыя | 7 804 | 60.04 | 2 | |
Незалежная сацыял-дэмакратычная партыя | 1 945 | 14.96 | 0 | |
Нямецкая дэмакратычная партыя | 1 681 | 12.93 | 0 | |
Беспартыйныя спісы | 1 389 | 10.69 | 0 | |
Нямецкая народная партыя | 74 | 0.57 | 0 | |
Нямецкая нацыянальная народная партыя | 62 | 0.48 | 0 | |
Партыя цэнтра | 43 | 0.33 | 0 | |
Несапраўдных галасоў | 390 | |||
Усяго | 13 388 | 100 | 2 | |
Крыніца: Nohlen & Stöver, Gonschior.de |
Зноскі
- ↑ Nohlen & Stöver, pp. 746-748.
- ↑ Austria votes today. — German Part of Former Dual Monarchy Chooses Its Constituent Assembly. The New York Times, 16 February 1919 (PDF)
- ↑ Nohlen & Stöver, p. 776.