Пінега
Пі́нега (руск.: Пи́нега)[1] — рака ў Архангельскай вобласці Расіі, правы прыток ракі Паўночная Дзвіна (басейн Белага мора).
Пінега | |
---|---|
руск. Пинега | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 779 км |
Басейн | 42 600 км² |
Расход вады | 412 м³/с |
Вадацёк | |
Выток | зліццё рэк: Белая і Чорная |
• Каардынаты | 62°10′28,19″ пн. ш. 46°16′00,12″ у. д.HGЯO |
Вусце | Паўночная Дзвіна |
• Месцазнаходжанне | пасёлак Усць-Пінега |
• Каардынаты | 64°08′03,48″ пн. ш. 41°54′02,51″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Паўночная Дзвіна |
Краіна | |
Рэгіён | Архангельская вобласць |
Код у ДВР | 03020300312103000034650 |
— выток, — вусце | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Даўжыня ракі 779 км. Плошча вадазбору 42 600 км². Сярэдні расход вады 412 м³/с. Сярэдні шматгадовы сцёк 13,571[2] км³/год. Утвараецца зліццём рэк Белая і Чорная. Працякае ў шырокай даліне. У верхнім цячэнні шырыня рэчышча да 20 м[2]. У ніжнім цячэнні Пінега збліжаецца з ракой Кулой (Сотка), з якой злучаецца каналам[3][4]. Замярзае ў другой палове кастрычніка. Ледаход у першай палове мая. Рака сплаўная. Сярод прытокаў: Выя, Юла, Пакшэньга, Пюла, Шуйга, Сура, Ілеша, Нюхча, Шоча, Ёжуга, Чуплега.
Каля ракі пасёлкі Пінега і Карпагоры.
Крыніцы
правіць- ↑ Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — 538 с. — 100 000 экз.
- ↑ а б Агафонова С. А. Пинега // Научно-популярная энциклопедия «Вода Росии»
- ↑ Фролова Н. Л., Демиденко Н. А. Кулой // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)
- ↑ Кулой // Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 238. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
Літаратура
правіць- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)