Выток

Выто́к ракі́ — месца, ад якога назіраецца пастаяннае цячэнне вады ў рэчышчы вадацёку.

Памятны знак каля вытоку ракі По

Вытокам ракі могуць быць крыніца, балота, возера, ледавік. Для рэк, што выцякаюць з возера, — месца перасячэння берагавой лініі вадаёма з рэчышчам вадацёку. Нярэдка вытокам ракі лічыцца месца, дзе зліваюцца 2 ракі з рознымі назвамі, або галоўнай лічыцца больш мнагаводная ці тая, выток якой найбольш аддалены ад вусця ракі.

Пад уплывам эрозіі вытокі павольна перамяшчаюцца ўверх па цячэнні, пакуль не дасягаюць водападзелаў. Пры забалочванні вытоку пачатак ракі зрушваецца ўніз па цячэнні. Найбольш часта мяняюць выток малыя рэкі пры асушэнні балот, у сувязі з меліярацыяй забалочаных вадазбораў.

У шэрагу выпадкаў тэрыторыя вакол вытока ракі абвяшчаецца ахоўнай.

Літаратура

• Выто́к ракі́ // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 4: Варанецкі — Гальфстрым / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1997. — Т. 4. — С. 327. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 4).
• Выто́к // Геаграфічныя паняцці і тэрміны: Энцыклапедычны даведнік / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: М. М. Курловіч і інш. — Мн.: БелЭн, 1993. — С. 69—70. — 333 с. — (Энцыкл. б-чка школьніка). — 14 000 экз. — ISBN 5-85700-085-8.

Спасылкі

• ВЫТОК на сайце анлайн-энцыклапедыі «Беларуская энцыклапедыя»