Роберт II Бургундскі
Роберт II (фр.: Robert II de Bourgogne; каля 1245/1250 — 12 сакавіка 1306) — герцаг Бургундыі з 1272), тытулярны кароль Фесалонікаў 1273—1305, трэці сын Гуга IV, герцага Бургундыі, і Іаланды дэ Дро.
| Роберт II Бургундскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| фр.: Robert II de Bourgogne | |||||||
 | |||||||
.svg) | |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Гуга IV | ||||||
| Пераемнік | Гуга V | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Гуга IV | ||||||
| Пераемнік | Гуга V | ||||||
| Нараджэнне | 1248 | ||||||
| Смерць |
21 сакавіка 1306 |
||||||
| Месца пахавання | |||||||
| Род | Старэйшы Бургундскі дом[d] | ||||||
| Бацька | Гуга IV[d][1] | ||||||
| Маці | Іаланда дэ Дро[d][1] | ||||||
| Жонка | Агнеса Французская[d][1][2] | ||||||
| Дзеці | Гуга V[d][1], Маргарыта Бургундская, каралева Францыі[1], Жанна Бургундская[1], Эд IV[1], Людовік Бургундскі[d], Бланка Бургундская[d], Марыя Бургундская[d], Jean de Bourgogne[d][3], Marguerite de Bourgogne[d][3] і Robert of Burgundy[d][3] | ||||||
| Дзейнасць | манарх | ||||||
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |||||||
Біяграфія правіць
Роберт II стаў спадпрычынай свайго бацькі, бо двое яго старэйшых братоў, Эд і Жан, памерлі пры жыцці бацькі, пакінуўшы пасля сябе толькі дочак. Таксама ён атрымаў у спадчыну правы на каралеўства Фесалонікі. У тым жа годзе ён быў прызначаны Вялікім камергерам Францыі.
Адыгрываць значную ролю ў кіраванні каралёў Францыі Філіпа III Смелага і Філіпа IV Прыгожага. Апошні прызначыў яго вялікім каралеўскім скарбнікам Францыі. У 1273—1280 годзе Роберт быў рэгентам Дафінэ.
У 1273 годзе Роберт арганізаваў у Шалон-сюр-Сон турнір, які на быў запрошаны кароль Англіі Эдуард I, які вяртаўся са Святой зямлі. Падчас бугурта паміж англійскімі і бургундскімі рыцарамі Роберт парушыў супраць караля Эдуарда правілы высакароднай барацьбы, што прывяло да сур’ёзнай бітвы паміж рыцарамі, пераможцамі з якой выйшлі англічане.
Роберт браў удзел у Арагонскім крыжовым паходзе ў 1285 годзе, а таксама ў некалькіх паходах у Фландрыю — у 1297, у 1302 і 1304 гадах.
Роберт памёр 12 сакавіка 1306 года і быў пахаваны ў абацтве Сіто. Яго спадпрычынай стаў другі сын Гуга V.
Сям’я і дзеці правіць
Жонка: з 20 кастрычніка 1272 (кантракт)/1273 Агнес Французская (1260—1325), прынцэса Французская, дачка караля Францыі Людовіка IX Святога і Маргарыты Праванскай. Мелі дзяцей:
- Жан (1279—1283)
- Маргарыта (1285 — у маленстве)
- Бланка (каля 1288 — 27/28 ліпеня 1348); муж: з 1307 Эдуард I (1284—1329), граф Савоі
- Маргарыта (1290 — 10 красавіка 1315); муж: з 23 верасня 1305 Людовік X Сварлівы (4 кастрычніка 1289 — 5 чэрвеня 1316), кароль Навары і граф Шампані і Бры з 1305, кароль Францыі з 1314
- Жанна Крываножка (каля 1293/1294 — 12 снежня 1349); муж: з ліпеня 1313 Філіп дэ Валуа (1293 — 22 жніўня 1350), граф Мена, граф дэ Валуа і Анжу, затым кароль Францыі (Філіп VI)
- Гуга V (1294 — май 1315), герцаг Бургундыі з 1306, тытулярны кароль Фесалонікаў 1305—1313
- Эд IV (1295 — 3 красавіка 1349), герцаг Бургундыі з 1315, пфальцграф Бургундыі і граф Артуа з 1330, тытулярны кароль Фесалонікаў 1316—1318
- Людовік (1297 — 2 жніўня 1316), князь Марэі, тытулярны кароль Фесалонікаў з 1313
- Марыя (каля 1298 — да 1336); муж: з 11 лютага 1310 Эдуард I (красавік 1296 — 11 лістапада 1336), граф Бара
- Роберт (15 жніўня 1304/3 сакавіка 1305 — 13/19 кастрычніка 1334); жонка: з 16 чэрвеня 1321 Жанна I дэ Шалон-Асер (1300 — 26 кастрычніка 1360), графіня Танера з 1335
Зноскі
Спасылкі правіць
- DUKES of BURGUNDY 1032-1361 (англ.). Foundation for Medieval Genealogy. Архівавана з першакрыніцы 26 жніўня 2011. Праверана 25 ліпеня 2010.