Рух Супраціўлення ў Другой сусветнай вайне
Рух Супраціўлення — супраціўленне акупацыйным уладам на акупаваных Германіяй і яе саюзнікамі тэрыторыях у гады Другой сусветнай вайны, а таксама ўласна ў Германіі.
Прымала розныя формы: грамадзянскае непадпарадкаванне, прапаганда, сабатаж і дыверсіі на прадпрыемствах, дапамога беглым ваеннапалонным і збітым пілотам, узброенае супраціўленне. Найбольшы размах набыло ў СССР, Польшчы і Югаславіі, а з заходнееўрапейскіх краін — у Італіі. Асобныя атрады, разведвальна-дыверсійныя і арганізатарскія групы для дзеянняў на акупаванай тэрыторыі Еўропы ствараліся на тэрыторыі Вялікабрытаніі. Самы вядомы з такіх атрадаў у 1942 годзе здзейсніў замах на імперскага пратэктары Багеміі і Маравіі Р. Гейдрыха.
Міжнародны дзень руху супраціўлення адзначаецца 10 красавіка.
Вынікі руху правіць
Дзякуючы руху Супраціўлення, істотна паскорыўся разгром краін Восі. Таксама рух стаў яскравым прыкладам барацьбы супраць імперыялістычнай рэакцыі; знішчэння мірных жыхароў і іншых ваенных злачынстваў; за мір ва ўсім свеце.
Рух супраціўлення ў розных краінах правіць
СССР правіць
Югаславія правіць
Грэцыя правіць
Албанія правіць
Польшча правіць
- Армія краёва (да 14 лютага 1942 года — Саюз узброенай барацьбы)
- Армія людова (да 1 студзеня 1944 года — Гвардыя людова)
- Нацыянальныя ўзброеныя сілы
- Сялянскія батальёны
- Яўрэйская баявая арганізацыя
- Яўрэйскі вайсковы саюз
- Канфедэрацыя народа
- Польская падпольная дзяржава
- Рабоча-сялянская баявая арганізацыя
- Саюз вызваленчай барацьбы
- Саюз Рабоча-сялянскіх саветаў «Молат і серп»
- Саюз сацыялістычнай моладзі «Спартакус»
- Таварыства сяброў СССР