Святлана Велмар-Янкавіч
Святлана Велмар-Янкавіч (сербск.: Светлана Велмар-Јанковић, 1 лютага 1933, Бялград, Каралеўства Югаславія — 9 красавіка 2014, Бялград, Рэспубліка Сербія) — сербская пісьменніца.
Святлана Велмар-Янковіч | |
---|---|
англ.: Светлана Велмар-Јанковић | |
Асабістыя звесткі | |
Дата нараджэння | 1 лютага 1933[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 9 красавіка 2014[1] (81 год) |
Месца смерці | |
Пахаванне | |
Грамадзянства | |
Бацька | Vladimir Velmar-Janković[d] |
Альма-матар | |
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | празаік, драматург |
Гады творчасці | 1956-2014 |
Мова твораў | сербская |
Грамадская дзейнасць | |
Член у |
|
Прэміі | прэмія часопіса НІН |
Узнагароды |
Біяграфія правіць
З сям'і інтэлектуалаў. Бацька, пісьменнік Уладзімір Велмар-Янкавіч, член урада нацыянальнага выратавання пры нямецкай вайсковай адміністрацыі ў Сербіі (намеснік міністра культуры і рэлігіі), пакінуў краіну ў верасні 1944, жыў у Італіі і Іспаніі, загінуў у аўтамабільнай катастрофе. Скончыла жаночую гімназію ў Бялградзе. На другім курсе ўніверсітэта занялася журналістыкай. З 1959 працавала ў выдавецтве Асвета. З 1989 займалася вылучна літаратурнай працай.
Выбраныя творы правіць
Раманы правіць
- Шнар/ Ožiljak (1956)
- Цямніца/ Lagum (1990, тэлефільм 1998)
- Бязодня/ Bezdno (1995)
- Нігдэя/ Nigdina (2000)
- Prozraci, аўтабіяграфічны раман (2003)
- Vostanije (2004)
Апавяданні правіць
П'есы правіць
Эсэ правіць
Прызнанне правіць
Прэміі Верба Андрыча, Машы Сялімавіча, прэмія Нацыянальнай бібліятэкі Сербіі за самую папулярную кнігу года (1992), прэмія часопіса НІН за лепшы раман года (1995) і інш. Член Сербскай акадэміі навук і мастацтваў (2009).
Проза перакладзена на многія мовы, улучаючы карэйскую.
Зноскі
- ↑ а б Svetlana Velmar-Janković // https://pantheon.world/profile/person/Svetlana_Velmar-Janković Праверана 9 кастрычніка 2017.