Скляпенне
Скляпе́нне[1] (польск.: sklepienie) — у архітэктуры тып перакрыцця ці пакрыцця збудаванняў, канструкцыя, якое ўтварае выпуклую крывалінейную паверхню.
Скляпенні дазваляюць перакрываць значныя прасторы без дадатковых прамежных апор, выкарыстоўваюцца пераважна ў круглых, шматвугольных ці эліптычных у плане памяшканнях. Пад нагрузкай скляпенне працуе пераважна на сцісканне і перадае на апоры вертыкальныя і гарызантальныя намаганні.
Гл. таксама правіць
Зноскі
Літаратура правіць
- Габрусь Т. В. Скляпенне // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 464. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
- Кузнецов А. В. Своды и их декор, — М., 1938.
- Hart F. Kunst und Technik der Wölbung, — Münch., 1965.
Спасылкі правіць
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Скляпенне
