Скрыпторый (лац.: scriptorium ад scriptor — «пісец, перапісчык») — майстэрня па перапісцы рукапісаў, пераважна ў манастырах. Першыя скрыпторыі паўсталі ў VI—VII стагоддзях на поўдні Італіі, у Францыі, у Ірландыі, Іспаніі. Найбольшай славай у эпоху Карла Вялікага карыстаўся скрыпторый Турскага манастыра Святога Марціна, абатам якога быў Алкуін.

Манах у скрыпторыі

Спачатку кнігу (як і ў часы позняй антычнасці) пісалі пад дыктоўку, трымаючы матэрыял для пісьма на каленях. Сталоў не было. Затым, верагодна, у VII стагоддзі, у майстэрнях з’явіліся сталы. Ва ўсякім выпадку, менавіта да гэтага часу ставяцца іканаграфічныя малюнкі каліграфаў, якія сядзяць за сталамі. З VIII—IX стагоддзяў падобныя выявы сталі нормай. У XIII стагоддзі скрыпторыі прыходзяць у заняпад, кніжнай вытворчасцю пачынаюць займацца гарадскія рамеснікі.

Літаратура

правіць