Скрэбла
Скрэбла (у каменнай індустрыі) (англ.: side scraperside scraper, фр.: racloirracloir) — больш буйное і часам менш функцыянальна выяўленае, чым скрабок[2], скобляще-рэжучае каменнае прылада з крэменю, абсідыяну, кварцытамі і іншых відаў каменя. Найбольш характэрна для сярэдняга палеаліту. Пашкрэбла атрымлівалі з буйных сколаў-адшчэпаў каменя. Можа мець адзін або некалькі працоўных краёў з лёзамі самых розных формаў: выпуклай, прамы, ўвагнутай, востраканцовай, зубчастай і з апрацоўкай па перыметры. Рабочыя краю могуць утвараць вуглаватыя формы. Ляза пакрывае аднабаковая або двухбаковая (бифасиальная) рэтуш, якая ўтварылася як вынік зносу або жа нанесеная наўмысна. Часта мае супрацьлеглы лязе обушок (пашкрэбла-нажы) ці з'яўляецца камбінаваным прыладай (скрэбла-проколка, скрэбла-скрабок, скрэбла-лязо і г . д.). Магчыма, некаторыя пашкрэбла мелі дзяржальні.
Скрэбла | |
---|---|
Культура | Мусцьерская культура[1] |
Эпоха | Middle Paleolithic[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Выкарыстоўваліся для рэзання, як нажы, і для апрацоўкі шкур жывёл. Ўжываліся таксама касцяныя прылады. З з'яўленнем керамікі пры недахопе каменя скреблами маглі служыць аскепкі сасудаў. Але канчаткова вызначыць прызначэнне таго ці іншага каменнага або іншага прылады магчыма толькі з дапамогай метадаў трасалогіі.
Ролю пашкрэбла выконвае і каменны ці металічны тарцовы паўкруглы нож «улу» паўночных народаў. Да цяперашняга часу выкарыстоўваюцца пашкрэбла (скрабкі) з жалеза. У рамесна-саматужныя гарбарным вытворчасці аналагічную функцыю выконваюць нажы, стругі, тупікі, фальцы, нават палатна звычайных кос. Але і цяпер некаторыя традыцыйныя гарбары аддаюць перавагу каменныя пашкрэбла.
Гл. таксама
правіцьЗноскі
- ↑ Racloir // The Concise Oxford Dictionary of Archaeology / T. Darvill — 2 — OUP, 2002. — ISBN 978-0-19-172713-9 — doi:10.1093/ACREF/9780199534043.001.0001 Праверана 15 сакавіка 2023.
- ↑ Надо отметить, что для инструментов поздних эпох слова «скребок» и «скребло» являются синонимами.
Літаратура
правіць- Скрэбла (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
- Дзеравянка А. П., С. В. Маркін, Васільеў С. А. Палеолитоведение: уводзіны і асновы. — Новасібірск: ВА «Навука». Сібірская выдавецкая фірма, 1994. — 288 с. — ISBN 5-02-030873-0.
- Паплёўка Г. Н. Методыка комплекснага даследаванні каменных індустрый. — СПб: Дзмітрый Буланин, 2007. — (Працы ИИМК РАН. Т. XXIII). — 388 с. — ISBN 5-86007-521-9.
- Сямёнаў С. А., Карабкова Г. Ф. Тэхналогія самых старажытных вытворчасцяў: мезолит — энеолит. — Ленінград: «Навука», Ленінградскае отд., 1983. — С. 135-190.
Скрэбла на Вікісховішчы |