Слабада-Кучынскі сельсавет
Слабада-Кучы́нскі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Капыльскага раёна Мінскай вобласці Беларусі. Цэнтр — вёска Слабада-Кучынка.
| Слабада-Кучынскі сельсавет | |
|---|---|
| Краіна |
 Беларусь |
| Уваходзіць у | Капыльскі раён |
| Уключае | 20 населеных пунктаў |
| Адміністрацыйны цэнтр | Слабада-Кучынка |
| Дата ўтварэння | 20 жніўня 1924 |
| Насельніцтва (2019) | 1 701 |
| Часавы пояс | UTC+03:00 |
| Код аўтам. нумароў | 5 |
Утвораны 20 жніўня 1924 года ў складзе Капыльскага раёна Слуцкай акругі БССР. З 9 чэрвеня 1927 года ў складзе Мінскай акругі. Пасля скасавання акруговай сістэмы 26 ліпеня 1930 года ў Капыльскім раёне БССР. З 21 чэрвеня 1935 года ў складзе Слуцкай акругі. Пасля ўвядзення абласнога падзелу 20 лютага 1938 года ў Капыльскім раёне Мінскай вобласці. З 20 верасня 1944 года па 8 студзеня 1954 года ў складзе Бабруйскай вобласці. 16 ліпеня 1954 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Старыцкага сельсавета[1]. 24 мая 1960 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Пукаўскага сельсавета, таксама ў склад сельсавета са скасаванага Старакапыльскага сельсавета перададзены 7 населеных пунктаў (Аборкі, Красны Май, Кунцаўшчына, Леткаўшчына, Мельнічкі, Мірава, Руднічкі), з Пясочанскага сельсавета — 3 населеныя пункты (Крыніца, Ліпнікі і Свінка)[2]. 9 жніўня 1960 года рашэнне аб перадачы трох населеных пунктаў Пясочанскага сельсавета было адменена[3]. 8 чэрвеня 1963 года да сельсавета далучана частка скасаванага Пясочанскага сельсавета (9 населеных пунктаў: Ганчароўка, Калінаўка, Крыніца, Ліпнікі, Малінаўка, Пясочнае, Рулёва, Свінка і Шамы), адначасова ў склад Бабаўнянскага сельсавета з Кучына-Слабодскага сельсавета былі перададзены 5 населеных пунктаў (Аборкі, Красны Май, Кунцаўшчына, Леткаўшчына і Руднічкі)[4]. 30 сакавіка 2016 года ў склад Бабаўнянскага сельсавета перададзены 7 населеных пунктаў (аграгарадок Пясочнае, вёскі Вялешына 1, Калінаўка 2, Лугавая, Шамы, пасёлкі Ганчароўка і Малінаўка), адначасова ў склад сельсавета з Капыльскага сельсавета перададзены пасёлак Андросаўшчына[5].
Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года (26 населеных пунктаў) — 2825 чалавек[6], з іх 96,8 % — беларусы, 2,1 % — рускія, 0,4 % — украінцы[7]; паводле перапісу 2019 года (20 населеных пунктаў) — 1701 чалавек[8].
Зноскі
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета БССР от 16 июля 1954 г. Об объединении сельских советов Минской области // Сборник законов Белорусской ССР и указов Президиума Верховного Совета Белорусской ССР: 1938-1955 гг. — Мн.: Изд. Президиума Верхов. Совета БССР, 1956. — 347 с.
- ↑ Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 24 мая 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 16.
- ↑ Рашэнне выканкома Мінскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных ад 9 жніўня 1960 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1960, № 24.
- ↑ Рашэнне выканкома Мінскага абласнога (сельскага) Савета дэпутатаў працоўных ад 8 чэрвеня 1963 г. // Збор законаў, указаў Прэзідыума Вярхоўнага Савета Беларускай ССР, пастаноў і распараджэнняў Савета Міністраў Беларускай ССР. — 1963, № 23 (1023).
- ↑ Решение Минского областного Совета депутатов от 30 марта 2016 г. № 129 О некоторых вопросах административно-территориального устройства Минской области Архівавана 24 верасня 2020.
- ↑ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Мінскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ↑ Этнічны склад насельніцтва сельсаветаў Беларусі паводле перапісу 2009 года
- ↑ Колькасць насельніцтва населеных пунктаў Мінскай вобласці Беларусі паводле перапісу 2019 года
Літаратура правіць
- Административно-территориальное устройство БССР: справочник: в 2 т. / Главное архивное управление при Совете Министров БССР, Институт философии и права Академии наук БССР. — Минск: «Беларусь», 1985―1987.
- Административно-территориальное устройство Республики Беларусь (1981—2010 гг.): справочник. — Минск: БелНИИДАД, 2012. — 172 с.