Спіс масавых забойстваў у час Баснійскай вайны
спіс артыкулаў у адным з праектаў Вікімедыя
Назва | Дата | Месца | Ахвяры | Апісанне |
---|---|---|---|---|
Забойствы ў Сіекавацы | сакавік 1992 | Сіекавац, каля Брода | 20[1]-47[2]-59[3] | Баснійскія і харвацкія вайскоўцы сутыкнуліся з баснійска-сербскімі салдадамі і цывільнымі. Рэспубліка Сербская заявіла аб 47 забітых, але пазней было знойдзена 59 трупаў, уключаючы 18 дзяцей.[3] Арганізацыя «Helsinki Watch» паведаміла аб забойстве 20 чалавек у сакавіку 1992, а іншыя былі забіты пазней падчас вайны. |
Забойствы ў Біеліне | 1-2 красавіка 1992 | Біеліна | 48-1000 | Болей за 1000 баснійцаў было забіта Тыграмі Аркана, пад камандаваннем кіраванай сербамі JNA[4] |
Забойствы ў Фочы | 7 красавіка 1992 — студзень 1994 | Фоча | 2704 | Тысячы баснійскіх цывільных грамадзян былі забіты сербскімі вайскоўцамі, паліцыяй і напаўвайсковымі фармаваннямі. У 1997 падчас суду супраць Навіслава Дажыча, Баварская апеляцыйная палата пастанавіла, што забойствы, у якіх ён удзельнічаў былі актам генацыду.[5] |
Забойствы ў Вішаградзе | 1992 | Вішаград | 3000 | Масавыя забойствы 1000-3000 баснійцаў падчас этнічных чыстак ва ўсходняй Босніі сербскімі паліцыянтамі і вайскоўцамі. |
Забойствы ў Прыедары | 1992 | Прыедар | 5200 | Пасля генацыду ў Срэбраніцы, гэта быў другі па колькасці ахвяр генацыд падчас Баснійскай вайны. |
Забойствы ў Зворніку | 1992-1995 | Зворнік | 700-900 | Масавыя забойствы і гвалт супраць баснійцаў і іншых цывільных грамадзян нясербскага паходжання з боку сербскіх паўваенных фармаванняў. |
Забойствы ў Снагава | 29 красавіка 1992 | Снагава | 36 | Сербы захапілі і забілі 36 цывільных баснійцаў, якія хаваліся ў лесе. Трупы былі спаленыя ў спробе схаваць злачынства. |
Забойствы ў Глогаве | 9 траўня 1992 | Глогава | 64 | Сербы забілі 64 баснійцаў цывільных. |
Забойствы ў Чэмерне | 10 чэрвеня 1992 | Чэмерна, Іліяш (каля Сараева) | 29-32 | Баснійскія харваты забілі 29-32 сербаў цывільных у Чэмерна [6] |
Забойствы ў Ахатовічах | 14 чэрвеня 1992 | Ахатовічы | 47 | Невядомыя забілі 47 захопленых баснійскіх вайскоўцаў. |
Забойствы ў Барымо | 2 жніўня 1992 | Барымо | 26 | Уся вёска Барымо была знішчана сербамі; 26 баснійцаў было забіта. |
Забойствы ў Сжэверыне | 22 кастрычніка 1992 | Вішаград | 16 | 16 баснійцаў грамадзян Сербіі з вёскі Сжэверын былі выкрадзены з сербскага аўтобуса ў вёсцы Мойчэ, на тэрыторыі Босніі. Выкрадзеныя грамадзяне былі змешчаны ў атэлі «Vilina Vlas» у Вішаградзе, дзе іх катавалі і пасля яны былі забіты каля ракі Дрына. |
Забойствы ў Душы | 15 студзеня 1993 | Душа каля Горнага Вакуфа | 10 | Артылерыя Харвацкай Рады абароны (HVO) забіла 10 баснійцаў [7] |
Забойствы ў Штрпцах | 27 лютага 1993 | Прыбой | 19 | Забойства 19 нясербаў (18 баснійцаў, 1 харват) выкрадзеных з цягніка Белград-Бар на прыпынку Штрпцы каля Вішаграда, на тэрыторыі Босніі. |
Забойствы дзяцей у Срэбраніцы | 12 красавіка 1993 | Срэбраніца | 62 | 62 дзіцяці пачатковай школы сталі ахвярамі забойстваў у Срэбраніцы (Усходняя Боснія). Яны былі расстраляны вайскоўцамі арміі Рэспублікі Сербскай у красавіку 1993. |
Забойствы ў Трусіне | 16 красавіка 1993 | Трусіна | 22 | Баснійскія вайскоўцы забілі 22 харвата |
Забойствы ў Ахмічах | 16 красавіка 1993 | Ахмічы | 116 | Баснійскія харваты забілі 116 баснійцаў з цывільных грамадзян.[8] |
Забойствы ў Далжанах | 17 красавіка 1993 | Далжаны і Совічы | невядома | Баснійскія харваты забілі баснійцаў каля вёсак Далжаны і Совічы [9] |
Забойствы ў Мілецічах | 24 красавіка 1993 | Траўнік | 5 | Баснійскія вайскоўцы забілі 5 харватаў |
Забойствы ў Макраножы | 10 жніўня 1993 | Макранож, каля Таміслаўграда | 9 | Баснійскія харваты забілі 9 баснійцаў у Макраножы.[10][11] |
Забойствы ў Грабавіцы | 8 верасня 1993 | Грабавіца | 13 | 13 харватаў былі забіты вайскоўцамі баснійскай арміі.[12] |
Забойствы ва Ўздоле | 14 верасня 1993 | Уздол | 60 | Баснійскія вайскоўцы забілі 60 харватаў |
Забойствы ва Ступні До | 23 кастрычніка 1993 | Ступні До | 37 | Харвацкая рада Абароны (HVO) забіла 37 баснійцаў цывільных.[13] |
Забойствы ў Крыжавчево Село | 22 снежня 1993 | Вітэз | 74 | Баснійскія вайскоўцы забілі 74 харвата |
Забойствы ў Бухінэ Куцэ | 9 студзеня 1994 | Вітэз | 26 | Баснійскія вайскоўцы забілі 26 харватаў |
Забойствы ў Тузле | 25 траўня 1995 | Тузла | 71 | 71 забіты, 240 параненых |
Забойствы ў Срэбраніцы | 11 ліпеня — 13 ліпеня 1995 | Срэбраніца | 8373 | Папярэдні Спіс зніклых без вестак або загінулых у Срэбраніцы, складзены Федэральнай баснійскай камісіяй па зніклых без вестак і змяшчае 8,373 імёны.[14] У той час як пераважная большасць з іх былі мужчыны, каля 500 былі маладзейшыя за 18 гадоў.[15] таксама спіс ахвяр уключае ў сябе некалькі дзясяткаў жанчын і дзяўчынак[16][17]
Па стане на ліпень 2011 года, 6,598 ахвяры былі ідэнтыфікаваныя з дапамогай аналізу ДНК частак цела[18] і 5.138 ахвяр былі пахаваныя ў мемарыяльным цэнтры Патачары.[19][20] |
Спасылкі правіць
- ↑ War crimes in Bosnia-Hercegovina: a Helsinki Watch Report (Volume 1). Human Rights Watch. 1992. p. 45. ISBN 9781564320834.
- ↑ "Posavljaci Josipoviću - Ne idite u Bosansku Posavinu, Dodik će vas prevariti". Slobodna Dalmacija [харвацкая]. 29 May 2010. Праверана 10 July 2012.
- ↑ а б Nezavisne novine. EXHUMATIONS - Most victims suspected to be civilians from Vukovar . SFOR Main News Summary. NATO (11 жніўня 2004). Праверана 10 July 2012.
- ↑ Prosecutor v. Momčilo Krajišnik Judgement . International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia. — «At least 48 civilians, most of whom were non-Serbs, had been killed by Serb paramilitaries during the Serb take-over of Bijeljina.»
- ↑ Prosecutor v. Radislav Krstic Judgment . International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia (2 жніўня 2001). — «The Federal Constitutional Court of Germany, in the Nikola Jorgic case, upheld the Judgement of the Düsseldorf Supreme Court, interpreting the intent to destroy the group "in part" as including the intention to destroy a group within a limited geographical area. In a Judgement against Novislav Djajic on 23 May 1997, the Bavarian Appeals Chamber similarly found that acts of genocide were committed in June 1992 though confined within the administrative district of Foca.»
- ↑ "Bošnjaci i Hrvati osumnjičeni za zločine počinjene nad Srbima u Bosni i Hercegovini (37)". Glas javnosti. 10 August 2007. Праверана 12 June 2010.
- ↑ Tribunal (MKSJ), Bezdušan napad na selo Dušu, HAG/DEN HAAG, 19.06.2006 Архівавана 6 кастрычніка 2007.
- ↑ Aida Cerkez-Robinson. Croatian president honors war victims in Bosnia . Associated Pressforeign report. London, UK: The Guardian (15 красавіка 2010). Праверана 16 April 2010.
- ↑ Sense Tribunal: ICTY — THE MOST POWERFUL MEN IN THE HERCEG BOSNA PROJECT" ON TRIAL [1] Архівавана 10 лістапада 2007.
- ↑ Horvat, Domagoj (7 March 1995). "The Secret of Mitigated Crimes". Feral Tribune.
- ↑ Lawson, Edward (1996). "Human rights violations by Bosnian Croat Forces". Encyclopedia of Human Rights. Taylor & Francis. ISBN 1-56032-362-0.
- ↑ ICTY — Sefer Halilović judgment — Findings on the crimes charged Paragraph 3 and 4 — RE Grabovica (Jablanica), icty.org; accessed 12 August 2015.
- ↑ ICTY — Ivica Rajic sentencing judgement — II. FACTS — Paragraph 49
- ↑ Potocari Memorial Center PRELIMINARY LIST of Missing Persons from Srebrenica '95 [2] Архівавана 18 красавіка 2014.
- ↑ By: Danijel Toljaga and Hasan Nuhanovic: Incomplete List of Killed Children During Srebrenica Genocide Srebrenica Bilten 41, page #7 Архівавана 14 лютага 2012. published by Women of Srebrenica
- ↑ «Mothers of Srebrenica Appeal Heard Today», BalkanInsight.com, 28 January 2010; retrieved 29 May 2011.
- ↑ Federal Commission for Missing Persons; «Preliminary List of Missing and Killed in Srebrenica»; 2005 [3] Архівавана 23 кастрычніка 2005.
- ↑ «613 Srebrenica Victims to be Buried at a Memorial Ceremony in Potočari» page on ICMP website [4] Архівавана 21 ліпеня 2012., accessed 8 June 2012
- ↑ DNA Results of the International Commission on Missing Persons Reveal the Identity of 6,186 Srebrenica Victims(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 3 чэрвеня 2010. Праверана 25 студзеня 2016.
- ↑ So far, 6557 Srebrenica Genocide Victims DNA Identified . Sense Tribunal (14 мая 2010). Праверана 26 October 2010.