Судовы працэс над Сведкамі Іеговы ў Таганрогу
Судовы працэс над Сведкамі Іеговы ў Таганрогу (таксама вядомы як «Справа шаснаццаці» ўяўляў сабой крымінальны працэс над шаснаццаццю Сведкамі Іеговы ў г. Таганрог Растоўскай вобласці Расіі па абвінавачванні ў арганізацыі злачыннай групоўкі і ўдзеле ў экстрэмісцкай дзейнасці з уцягваннем непаўналетніх асоб, які доўжыўся з 2011 па 2016 год.
11 чэрвеня 2009 года пракурор Растоўскай вобласці звярнуўся ў Растоўскі абласны суд з патрабаваннем прызнаць экстрэмісцкай і забараніць дзейнасць мясцовай рэлігійнай арганізацыі «Сведкі Іеговы - Таганрог», а таксама забараніць яе дзейнасць у горадзе Таганрог, Неклінаўскім і Матвеева-Курганскім раёнах Растоўскай вобласці і канфіскаваць маёмасць арганізацыі на карысць Расійскай Федэрацыі. Акрамя таго, пракурор хадайнічаў аб прызнанні літаратуры Сведкаў Іеговы экстрэмісцкім матэрыялам і ўключэнні яе ў федэральны спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў. У якасці абгрунтавання названых патрабаванняў пракуратурай былі названыя скланенне да адмовы ад медыцынскай дапамогі па рэлігійных прычынах, падахвочванне да адмовы ад выканання устаноўленых законам грамадзянскіх абавязкаў, ўцягванне непаўналетніх асоб у дзейнасць арганізацыі, разбурэнне сямейных і роднасных адносін. Акрамя таго, пракуратура залічыў арганізацыі распаўсюджанне праз друкаваную прадукцыю выказванняў, што прыніжаюць чалавечую годнасць па прыкмеце адносіны да рэлігіі і прапагандуюць выключнасць адной рэлігіі над іншай, тым самым узбуджаючы міжрэлігійную варожасць.
11 верасня 2009 года Растоўскі абласны суд часткова задаволіў патрабаванні пракурора і 18 верасня наклаў арышт на ўсю маёмасць арганізацыі ў Таганрогу. Рашэннем суда былі прызнаныя экстрэмісцкімі 34 найменні публікацый Сведкаў Іеговы. 8 снежня 2009 года Судовая калегія па грамадзянскіх справах Вярхоўнага Суда РФ адхіліла скаргу абшчыны Сведкаў Іеговы Таганрога на рашэнне Растоўскага абласнога суда аб забароне і ліквідацыі мясцовай рэлігійнай арганізацыі і прызнанні экстрэмісцкімі шэрагу іх выданняў. 7 верасня 2010 года Вярхоўны Суд Расійскай Федэрацыі адмовіў у задавальненні скаргі нямецкага рэлігійнага выдавецтва Wachtturm Bibel- und Traktat-Gesellschaft der Zeugen Jehovas, аспрэчваць рашэнне Растоўскага абласнога суда аб прызнанні 34 выданняў сведак Іеговы экстрэмісцкімі[1].
5 жніўня 2011 года ў дачыненні да неўстаноўленых асоб была заведзеная крымінальная справа, на падставе якога 25 жніўня 2011 года ў 19 дамах сведак Іеговы, якія пражываюць у Таганрогу і яго ваколіцах прайшлі масавыя вобыскі. У лістападзе 2012 года абвінавачванне Таганрогскай абшчыне Сведкаў Іеговы было прад'яўлена паўторна, а рашэнне Таганрогскага гарадскога суда было абскарджана ў Растоўскім абласным судзе, які 11 і 19 снежня 2012 года пакінуў пастанову гарсуда ў сіле[2]. 13 мая 2013 года пачаліся слуханні па справе 16 Тагангорскім гарадскім судом.
У выніку першага судовага працэсу ў ліпені 2014 года сямёра з шаснаццаці абвінавачаных былі прызнаныя вінаватымі ў здзяйсненні злачынстваў, астатнія дзевяць - апраўданыя. Чацвёра з асуджаных былі прысуджаныя да пакарання ў выглядзе пазбаўлення волі ўмоўна тэрмінамі ад 5 да 5,5 года, астатнія - да штрафаў, ад выплаты якіх яны былі вызвалены ў сувязі са сканчэннем тэрмінаў даўнасці прыцягнення да крымінальнай адказнасці[3]. У жніўні 2014 года прыгавор быў абскарджаны (як падсуднымі, так і пракуратурай), у выніку чаго 12 снежня 2014 года ён быў цалкам адменены, і 26 снежня 2014 года справа была накіравана ў суд на паўторны разгляд[4][5][6]. 30 лістапада 2015 года быў вынесены новы прысуд, па якім ужо ўсе 16 падсудных былі прызнаныя вінаватымі. Чацвёра з іх былі прысуджаныя да ўмоўнага зняволення тэрмінамі ад 5 гадоў і 3 месяцаў да 5 гадоў і 6 месяцаў, астатнія - да штрафаў[7]. 18 сакавіка 2016 года прыгавор быў пацверджаны судовай калегіяй па разглядзе крымінальных спраў у апеляцыйнай інстанцыі Растоўскага абласнога суда.
Праваабаронцы Расіі і міжнароднай супольнасці асудзілі рашэнне суда як парушэнне права на свабоду веравызнання. Так Amnesty International заклікала генеральнага пракурора Расіі Ю. Чайку адмяніць прысуд супраць таганрогскіх Сведкаў па прычыне таго, што ў 2011 г. Вярхоўны суд Расійскай Федэрацыі пастанавіў, што аддаванне перавагі ўласным рэлігійным перакананням усім іншым не можа лічыцца экстрэмісцкім, і таксама звярнула увагу на той факт, што літаратура Сведкаў Іеговы свабодна распаўсюджваецца ў іншых краінах свету[8]. На думку дырэктара ІА «Сава» Аляксандра Вярхоўскага, выказанаму ў інтэрв'ю выданню "Руская планета", правапрымяненне антыэкстрэмісцікга заканадаўства Расіі з'яўляецца выбарчым, бо пасля забароны дзейнасці любой арганізацыі сход яе ўдзельнікаў можна альбо лічыць працягам дзейнасці арганізацыі, альбо не[9].
Некаторыя з абвінавачаных па справе 16 атрымалі палітычны прытулак за мяжой.
Зноскі
- ↑ Определение судебной коллегии Верховного суда РФ по кассационной жалобе представителей организации Свидетелей Иеговы Таганрога // Сова
- ↑ Ростовский облсуд признал незаконным предъявление обвинения Свидетелям Иеговы в Таганроге // Кавказский Узел
- ↑ Таганрогский суд осудил Свидетелей Иеговы за то, что они исповедуют свою веру // // Официальный сайт Свидетелей Иеговы
- ↑ В Ростовской области все фигуранты дела Свидетелей Иеговы обжаловали приговор // Кавказский Узел
- ↑ Ожидается вынесение приговора по делу 16 Свидетелей Иеговы в Таганроге // Официальный сайт Свидетелей Иеговы
- ↑ В Таганроге повторно судят Свидетелей Иеговы. Будет ли восстановлена справедливость? // Официальный сайт Свидетелей Иеговы
- ↑ Таганрогский городской суд вынес 16 Свидетелям Иеговы обвинительный приговор за религиозную деятельность // Официальный сайт Свидетелей Иеговы
- ↑ Вынесен приговор 16 членам религиозной организации Архівавана 22 снежня 2015. // Amnesty International
- ↑ Экстремисты Иеговы // Русская планета
Спасылкі правіць
- Интервью: Уголовный процесс над Свидетелями Иеговы в Таганроге (Видео) // Официальный сайт Свидетелей Иеговы
- Определение судебной коллегии Верховного суда РФ по кассационной жалобе представителей организации Свидетелей Иеговы Таганрога // Сова</ref>
- Доклад Уполномоченного по правам человека в Российской Федерации за 2012 год Архівавана 31 мая 2019. // Уполномоченный по правам человека в Российской Федерации