Сцэнаграфія
Сцэнагра́фія[1], тэатральна-дэкарацыйнае мастацтва[1] — від мастацкай творчасці, які займаецца афармленнем спектакля і яго стварэннем выяўленча-пластычнага вобраза, існуючага ў сцэнічным часе і прасторы.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8c/%D0%9C%D1%96%D1%85%D0%B0%D1%96%D0%BB_%D0%91%D0%BB%D1%96%D1%88%D1%87._%D0%AD%D1%81%D0%BA%D1%96%D0%B7_%D0%B4%D1%8D%D0%BA%D0%B0%D1%80%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_01.jpg/250px-%D0%9C%D1%96%D1%85%D0%B0%D1%96%D0%BB_%D0%91%D0%BB%D1%96%D1%88%D1%87._%D0%AD%D1%81%D0%BA%D1%96%D0%B7_%D0%B4%D1%8D%D0%BA%D0%B0%D1%80%D0%B0%D1%86%D1%8B%D1%96_01.jpg)
Тэрміналогія
правіцьПад сцэнаграфіяй разумеюць стварэнне глядзельнага вобразу з дапамогай дэкарацый, касцюмаў, асвятлення і пастановачнай тэхнікі.
Сцэнаграфія можа быць падрабязнай, лаканічнай або мінімальнай. Асаблівая відовішчнасць, складаныя эфекты патрабуюць працы сцэнічных механізмаў, якія могуць змяніць дэкарацыі за заслонай або на вачах у публікі.
Сцэнаграфія развіваецца на выкарыстанні ўсёй сукупнасці матэрыялу прасторавых відаў мастацтва, заснаванага на заканамернасцях візуальнага эстэтычнага ўспрымання. Тэатральныя мастакі, рэжысёры ў сваіх пошуках выкарыстоўваюць прыёмы жывапісу, графікі, архітэктуры і г. д., арыентуюцца ў сваёй творчасці на дасягнутыя поспехі ў прасторавых відах творчасці.
Зноскі
правіць- ↑ а б БелЭн 2002.
Літаратура
правіць- Грэская Н. В. Сцэнагра́фія, тэатральна-дэкарацыйнае мастацтва // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 311—314. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).