Сімона Кусто

Сімона Мельхіёр Кусто (фр. Simone Melchior Cousteau; 19 студзеня 1919, Тулон — 2 снежня 1990, Манака) — французская даследчыца. Першая жанчына-аквалангіст і гідранаўт, а таксама жонка і дзелавы партнёр даследчыка Жака-Іва Кусто. Прымала ўдзел у большасці экспедыцый. Каманда «Каліпса» прыдумала ёй ласкавую мянушку «Пастушка» (фр. La Bergère).

Сімона Кусто
фр.: Simone Melchior
Дата нараджэння	19 студзеня 1919(1919-01-19)
Месца нараджэння	Тулон, arrondissement of Toulon[d], дэпартамент Вар, Францыя
Дата смерці	1 снежня 1990(1990-12-01) (71 год)
Месца смерці	Манака
Грамадзянства	Францыя
Бацька	Henri Melchior[d]
Муж	Жак-Іў Кусто
Дзеці	Philippe Cousteau[d] і Жан-Мішэль Кусто
Род дзейнасці	падарожнік-даследчык
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Сымона нарадзілася 19 студзеня 1919 года ў Тулоне, Францыя. Яе бацька, Анры Мельшыа і абодва дзеда, Жуль Мельшыа (па бацьку) і Жан Бемэ (па маці) былі адміраламі французскага флота.

У 1924 годзе Анры Мельшыа ў якасці дырэктара Air Liquide (асноўнага вытворцы прамысловых газаў у Францыі) пераехаў са сваёй сям’ёй у Кобэ. Сімона вывучыла японскую мову ва ўзросце пяці гадоў.

Сімона сустрэла свайго мужа Жака Іва на вечарынцы ў 1937 годзе Ён быў марскім афіцэрам 27 гадоў, а ёй было 17 гадоў. Яны ажаніліся ў Парыжы 12 ліпеня 1937 года.

Пасля мядовага месяца ў Швейцарыі і Італіі Сімона і Жак-Іў пасяліліся ў Ле Мурыльёне, каля Тулона. У іх было два сыны: Жан-Мішэль і Філіп.

У 1942 годзе бацька Сімоны прадаставіў фінансаванне і вытворчы досвед Эміля Ганьяна ў Air Liquide для распрацоўкі акваланга Жака-Іва Кусто. Сімона прысутнічала ў 1943 годзе на выпрабаваннях прататыпа акваланга на рацэ Марна пад Парыжам. Новае вынаходства было выкарыстана для выяўлення і выдалення мін суперніка пасля Другой сусветнай вайны.

Падводныя даследаванні сям’і Кусто прывялі да куплі 19 ліпеня 1950 года міннага тральшчыка «Каліпса». Томас Лоэл Гінес купіў карабель і здаваў яго ў арэнду Кусто за адзін франк у год. Сымона прадала сямейныя каштоўнасці, каб на атрыманыя грошы набыць паліва для «Каліпса», і сваё футра, каб набыць компас і гіраскоп. У 1952 годзе «Каліпса» адправілася ў сваё першае падарожжа ў Чырвонае мора. Сімона была адзінай жанчынай на борце.

У 1963 годзе Сімона стала першай жанчынай гідраўтаў, жывучы ў гідраполісе Starfish House на працягу апошніх чатырох дзён праекта Прэкантынент-2.

Памерла пасля працяглай хваробы ад раку. Прах Сімоны Кусто развеялі над морам ля берагоў Манака.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сімона Кусто