Таранхаяваган
Таранхаява́ган[1] — у міфалогіі паўночнаамерыканскіх індзейцаў іракезаў бог — сусветастваральнік і апякун палявання.
Таранхаяваган і яго брат-блізнё антаганіст Тавіскаран, бог зімы, холаду і змроку, стваралі сусвет паводле ўласнага разумення: Таранхаяваган — занадта добрым, яго брат — вельмі дрэнным. Гэта скончылася паядынкам, у якім Тавіскаран быў забіты. Таранхаяваган перамог племя волатаў-людаедаў і вялікага гарбуна Хадугону, які ўвасабляў хваробы і смерць.
Зноскі
правіцьЛітаратура
правіць- Таранхаява́ган // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 435. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Ващенко А. В. Таранхвайва́гон // Мифы народов мира: Энциклопедия в 2 т. (руск.) / гл. ред. С. А. Токарев. — 2-е изд.. — М.: Советская энциклопедия, 1992. — Т. 2. К—Я. — С. 495. — ISBN 5-86018-015-2.