Тор (міфалогія)
бог скандынаўскай міфалогіі
Тор (стар.-сканд.: Þōrr, Þunarr, стар.-англ.: Þunor, Þūr, стар.-сакс.: Þunær, стар.-нідэрл.: і стар.-в.-ням.: Donar, прагерм.: *Thunaraz) — у германа-скандынаўскай міфалогіі адзін з асаў, бог грому і маланкі, «тройчы народжаны» старэйшы сын (па іншых крыніцах брат ці нават жонка) Одзіна і багіні зямлі Ёрд, сын Одзіна і Фіёргюн, а таксама Одзіна і Фрыг. У галіне распаўсюджання германскіх моў Тору прысвечаны дзень тыдня — чацвер (англ.: Thursday, ням.: Donnerstag)[2]. Вобраз узыходзіць да протаіндаеўрапейскай боскасці грому; такім чынам, Тор блізкі такім багам індаеўрапейскіх народаў, як Індра, Тараніс, Пярун, Зеўс і г. д.
| Тор | |
|---|---|
| стар.-сканд.: Þōrr, Þunarr | |
.png) | |
| Міфалогія | германа-скандынаўская міфалогія |
| Пол | мужчынскі пол |
| Бацька | Одзін[1] |
| Маці | Jörð[d][1] або Fjörgyn[d] |
| Браты і сёстры | Meili[d], Víðarr[d], Брагі, Бальдр, Hodhr[d], Хермод і Váli[d] |
| Жонка | Járnsaxa[d] і Sif[d] |
| Дзеці | Þrúðr[d], Móði[d] і Magni[d] |
| У іншых культурах | Пярун, Зеўс, Юпітэр і Тараніс |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Зноскі
- ↑ а б различные авторы Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский, К. К. Арсеньев, Ф. Ф. Петрушевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1907.
- ↑ Simek (2007:333).
Літаратура
правіць- Тор, Донар // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 489. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Тор // Т. 26. Тихоходки — Ульяново. — М. : Советская энциклопедия, 1977. — С. 94. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)