Старажытнаанглійская мова

Старажытнаанглійская мова
Старажытнаанглійская мова
Саманазва	Englisc, Anglisc, Ænglisc
Краіны	Англія
Агульная колькасць носьбітаў	0 чал.;
Вымерла	К пачатку XII стагоддзя развілася ў сярэднеанглійскую мову
Класіфікацыя
Катэгорыя	Мовы Еўразіі
	Індаеўрапейская сям'я Германская галіна Заходнегерманская група Інгевонская падгрупа
Пісьменнасць	лацініца, футарк
Моўныя коды
ДАСТ 7.75–97	ста 623
ISO 639-1	—
ISO 639-2	ang
ISO 639-3	ang
ISO 639-6	ango
LINGUIST List	ang
IETF	ang
Glottolog	olde1238
	Вікіпедыя на гэтай мове

У гэтай старонкі няма правераных версій, хутчэй за ўсё, яе якасць не ацэньвалася на адпаведнасць стандартам.

Старажытнаанглійская ці англа-саксонская мова (англ.: Old English, Anglo-Saxon) (саманазва Ænglisc) — ранняя форма англійскай мовы, што ўжывалася з сярэдзіны V па сярэдзіну XII стагоддзя. Адносіцца да заходнегерманскіх моў.

Гл. таксама

Вікіпедыя мае раздзел, напісаны
стараанглійскай мовай