Транскрыпцыя (біялогія)

Транскры́пцыя[1] (ад лац.: transcriptio — перапісванне) — біясінтэз малекул рыбануклеінавай кіслаты (РНК) на адпаведных участках дэзоксірыбануклеінавай кіслаты (ДНК); першы этап рэалізацыі генетычнай інфармацыі ў жывых клетках.

Транскрыпцыя (фотаздымак пад трансмісіённым электронным мікраскопам). Begin — пачатак транскрыпцыі, End — канец транскрыпцыі, DNA — ДНК.

Фермент ДНК залежная РНК-полімераза далучаецца да знака пачатку транскрыпцыі (участак ДНК), расплятае падвойную спіраль ДНК і капіруе адзін з яе ланцугоў. Рухаючыся ўздоўж ДНК, фермент паслядоўна далучае манамерныя звёны (нуклеатыды) да РНК, што ўтвараецца, у адпаведнаці з прынцыпам камплементарнасці. Па меры руху РНК-полімеразы ланцуг РНК адыходзіць ад матрыцы і падвойная спіраль ДНК ззаду фермента ўзнаўляецца. Калі РНК-полімераза даходзіць да канца ўчастка, што капіруецца, РНК аддзяляецца ад матрыцы. Колькасць копій розных участкаў ДНК можа мяняцца[2] ў ходзе развіцця арганізма.

У эўкарыётаў існуюць асобныя РНК-полімеразы для сінтэху рыбасамальных, транспартных і інфармацыйных РНК[2]. У пухлінародных вірусаў магчымы перанос інфармацыі з РНК на ДНК (адваротная транскрыпцыя) з дапамогай фермента адваротнай транскрыпцыі (рэвертазы).

Гл. таксама

правіць

Крыніцы

правіць

Літаратура

правіць