Уладзімір Лукіч Бурмакін

Уладзімір Лукіч Бурмакін (нар. 12 чэрвеня 1927, в. Хандала, Тасееўскі раён, Краснаярскі край) — беларускі архітэктар.

Уладзімір Лукіч Бурмакін
Дата нараджэння	12 чэрвеня 1927(1927-06-12) (96 гадоў)
Месца нараджэння	Хандала[d], Хандальскі сельсавет[d], Тасееўскі раён, Краснаярскі край, СССР
Альма-матар	Новасібірскі інжынерна-будаўнічы інстытут імя В. У. Куйбышава (1953)
Месца працы	Томскі лесатэхнічны тэхнікум[d] Гомельскі філіял інстытута «Белдзіпрагандаль»[d] Гомельскі дзяржаўны дарожна-будаўнічы каледж[d] Гомельскія мастацка-вытворчыя майстэрні Мастацкага фонду БССР[d]
Член у	Саюз архітэктараў СССР Беларускі саюз архітэктараў

Біяграфія

Скончыў Новасібірскі інжынерна-будаўнічы інстытут у 1953 годзе. Працаваў выкладчыкам архітэктуры ў Томскім лесатэхнічным тэхнікуме, у праектных арганізацыях Новакузнецка, з 1964 па 1968 гады — галоўным архітэктарам Гомеля, у Гомельскіх праектных майстэрнях Белдзіпрагандлю і Белкаапгандлю, выкладчыкам архітэктуры ў Гомельскім дарожна-будаўнічым тэхнікуме, з 1980 года — мастак-архітэктар у Гомельскіх мастацка-вытворчых майстэрнях Мастацкага фонду БССР.

Член Саюза архітэктараў СССР з 1961 года. Член КПСС з 1967 года. Пражывае ў Гомелі.

Творчасць

Асноўныя працы: жылы дом для маласямейных (1959), сярэдняя школа (1958) у Новакузнецку, комплекс адміністрацыйных будынкаў у г. Бялова Кемераўскай вобласці (1958), загараднае кафэ «Чабарок» (1969), рэканструкцыя мемарыяльнага комплексу «Вечны агонь» (1970), адміністрацыйны будынак кандытарскай фабрыкі «Спартак» (1973) у Гомелі.

Літаратура

• Бурмакин Владимир Лукич // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)