Вікіпедыя

Франсэск Ашыменіс

Франсэск Ашыменіс (катал.: Francesc Eiximenis; fɾənˈsɛsk əʃiˈmɛnis) — каталонскі пісьменнік, францысканец XIV стагоддзя. У свой час быў даволі знакамітым; ягоныя працы чыталі шляхетныя сучаснікі, сярод якіх каралі Арагону Пётр IV, Ян I і Марцін I, каралева Марыя дэ Люна, авіньёнскі Папа Бенедыкт XIII.

Франсэск Ашыменіс
Francesc Eiximenes
Франсэск Ашыменіс
Франсэск Ашыменіс
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння каля 1330[1][2]
Месца нараджэння
Дата смерці красавік 1409[2]
Месца смерці
Грамадзянства
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці ксёндз, філосаф, пісьменнік
Кірунак схаластыка
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

БіяграфіяПравіць

Франсэск Ашыменіс нарадзіўся прыкладна ў 1330 годзе, меркавана ў Жыроне. Стаў францысканцам у даволі маладым узросце, вучыўся ў іхняй школе. Пазней працягнуў навучанне ў Оксфардскім і Парыжскім універсітэтах. У 1374 атрымаў тытул магістра багаслоўя ва ўніверсітэце Тулузы.

Вярнуўшыся ў Каталонію, здабыў вядомасць пры двары караля і барселонскай ды валенсійскай шляхты сваёй адукаванасцю. У 1382—1408 жыў у Валенсіі, дзе быў кансультантам мясцовых уладаў. У 1391 арганізаваў «малітоўнае войска» ў кляштарах і манастырах Валенсіі. У 1397 і 1398 пераняў парадкаванне двух крыжовых паходаў валенсійцаў і мальёрцаў супраць мусульманскіх піратаў у Паўночнай Афрыцы.

У 1408 Ашыменіс узяў удзел у Перпіньянскім сінодзе, дзе авіньёнскі Папа Бенедыкт XIII прызначыў яго патрыярхам ерусалімскім, а пасля і апостальскім адміністратарам Эльнскай дыяцэзіі (цяпер Перпіньянская).

Франсэск памёр у Перпіньяне прыкладна 23 красавіка 1409.

ВыданніПравіць

Obres de Francesc Eiximenis (OFE) — Поўны збор сачыненняўПравіць

  • «Dotzè Llibre del Crestià. Part 1, Volum 1», Girona, Universitat, 2005, lxvii + 619 pp. (OFE, 1). Ed. by Xavier Renedo, Sadurní Martí et al.
  • «Dotzè Llibre del Crestià. Part 2, Volum 1», Girona, Universitat, 1986, xxxviii+ 518 pp. (OFE, 3). Ed. by Curt Wittlin et al.
  • «Dotzè Llibre del Crestià. Part 2, Volum 2», Girona, Universitat, 1987, 649 pp. (OFE, 4) Ed. by Curt Wittlin et al.

Іншыя выданніПравіць

  • [1] Lo Llibre de les Dones (Barcelona, Curial, 1981. Ed. by Curt Wittlin.
  • [2] Архівавана 20 сакавіка 2012. De Sant Miquel Arcàngel (5è tractat del Llibre dels Àngels. Barcelona, Curial, 1983. Ed. by Curt Wittlin.
  • [3] Psalterium alias Laudatorium (Toronto, PIMS, 1988. Ed. by Curt Wittlin.
  • [4] Архівавана 27 чэрвеня 2012. Àngels e demonis (Quart tractat del Llibre dels Àngels). Barcelona, Quaderns Crema, 2003. Ed. by Sadurní Martí.

АнталогііПравіць

  • Llibres, mestres i sermons. Antologia de textos. Barcelona, Barcino, 2005. Ed. by David Guixeras and Xavier Renedo, 268 стар. [5] Архівавана 23 верасня 2015.
  • "Francesc Eiximenis. An Anthology. Barcelona/Woodbridge: Barcino/Tamesis, 2008. Transl. by Robert Hughes. [6] Архівавана 5 сакавіка 2016.

Лічбавыя выданніПравіць

МанускрыптыПравіць

ІнкунабулыПравіць

  • [11] Primer del Crestià (Valencia, Lambert Palmart, 1483).
  • [12] First half (chapters 1-473) of the Dotzè del Crestià (Valencia, Lambert Palmart, 1484).
  • [13] Архівавана 24 верасня 2015. Regiment de la cosa pública, (Valencia, Cristòfor Cofman, 1499).
  • [14] Архівавана 9 снежня 2012. Llibre dels àngels, (Barcelona, Joan Rosembach, 1494).
  • [15] Llibre de les Dones, (Barcelona, Joan Rosembach, 1495).
  • [16] Traducció castellana de la Vida de Jesucrist, (Granada, Meinard Ungut and Johannes Pegnitzer, 1496).
  • [17](недаступная спасылка) Translation into Spanish of the Llibre dels àngels (The title is Libro de los santos ángeles. Burgos, Fadrique de Basilea, 1490).
  • [18] Pastorale (Barcelona, Pere Posa, 1495).
  • [19] Scala Dei (Barcelona, Diego de Gumiel, 1494).

Старыя выданніПравіць

  • [20] Архівавана 18 студзеня 2012. Пераклад на іспанскую Llibre dels Àngels (Назва La Natura Angélica. Alcalá de Henares, Miguel de Eguía, 1527).

Сучасныя выданні і перакладыПравіць

  • [21] Pastorale. Пераклад на каталонскую. Montserrat Martínez Checa's doctorate thesis (UAB, Bellaterra, 1994).
  • [22] De triplici statu mundi (Edition by Albert Hauf).
  • [23] Summa theologica (Edition by León Amorós, OFM).
  • [24] Autograph letters (15.07.1392 und 12-03.1396. Edition by Sadurní Martí).
  • [25] Psalterium alias Laudatorium (Toronto, PIMS, 1988. Рэдактура Curt Wittlin).
  • [26] Lo Llibre de les Dones (Barcelona, Curial, 1981. Рэдактура Curt Wittlin).
  • [27] Архівавана 20 сакавіка 2012. De Sant Miquel Arcàngel (Llibre dels Àngels. Barcelona, Curial, 1983. Рэдактура Curt Wittlin).

Скончаныя працыПравіць

Зноскі

  1. ↑ Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #118978101 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 14 жніўня 2015.
  2. ↑ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.

СпасылкіПравіць

Лічбавыя біяграфііПравіць

Лічбавыя артыкулы пра АшыменісаПравіць

Лічбавыя кнігі пра АшыменісаПравіць


Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Франсэск_Ашыменіс&oldid=4028568"