Франц Ёзэф Штраус

Франц Ёзэф Штраус (ням.: Franz Josef Strauß, 6 верасня 1915, Мюнхен — 3 кастрычніка 1988, Рэгенсбург) — заходнегерманскі палітычны і дзяржаўны дзеяч, адзін з лідараў баварскай партыі Хрысціянска-сацыяльны саюз (ХСС).

Франц Ёзэф Штраус
ням.: Franz Josef Strauß
прэм’ер-міністр Баварыі[d] 7 лістапада 1978 — 3 кастрычніка 1988
Папярэднік	Alfons Goppel[d]
Пераемнік	Max Streibl[d]
6-ы федэральны міністр фінансаў Германіі[d] 2 снежня 1966 — 22 кастрычніка 1969
Папярэднік	Kurt Schmücker[d]
Пераемнік	Alex Möller[d]
федэральны міністр абароны Германіі[d] 16 кастрычніка 1956 — 9 студзеня 1963
Папярэднік	Theodor Blank[d]
Пераемнік	Kai-Uwe von Hassel[d]
Federal Minister of Education and Research[d] 21 кастрычніка 1955 — 16 кастрычніка 1956
Пераемнік	Siegfried Balke[d]
член бундэстага Германіі[d] 7 верасня 1949 — 7 верасня 1953
старшыня бундэсрата Германіі[d] 1 лістапада 1983 — 31 кастрычніка 1984
Папярэднік	Ёханес Раў
Пераемнік	Lothar Späth[d]
прэм’ер-міністр Баварыі[d] 6 лістапада 1978 — 3 кастрычніка 1988
Папярэднік	Alfons Goppel[d]
Пераемнік	Max Streibl[d]
член бундэстага Германіі[d] 6 кастрычніка 1953 — 6 кастрычніка 1957
член бундэстага Германіі[d] 15 кастрычніка 1957 — 15 кастрычніка 1961
член бундэстага Германіі[d] 17 кастрычніка 1961 — 17 кастрычніка 1965
член бундэстага Германіі[d] 19 кастрычніка 1965 — 19 кастрычніка 1969
член бундэстага Германіі[d] 18 лютага 1987 — 19 сакавіка 1987
член бундэстага Германіі[d] 14 снежня 1976 — 29 лістапада 1978
член бундэстага Германіі[d] 20 кастрычніка 1969 — 22 верасня 1972
член бундэстага Германіі[d] 13 снежня 1972 — 13 снежня 1976
Нараджэнне	6 верасня 1915(1915-09-06)[…] Мюнхен, Верхняя Баварыя, Баварыя, Германская імперыя
Смерць	3 кастрычніка 1988(1988-10-03)[…] (73 гады) Рэгенсбург, Верхні Пфальц, Баварыя, ФРГ
Месца пахавання	Rott am Inn[d]
Жонка	Marianne Strauß[d]
Дзеці	Max Strauß[d], Franz Georg Strauß[d] і Monika Hohlmeier[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Партыя	Хрысціянска-сацыяльны саюз
Адукацыя	Мюнхенскі ўніверсітэт Людвіга-Максіміліяна
Аўтограф
Узнагароды	Bayerische Verfassungsmedaille in Gold[d] (1984) Order of the Polar Star - Commander's Grand Cross[d] (1979) кавалер Вялікага крыжа ордэна «За заслугі перад Італьянскай Рэспублікай»[d] (18 лістапада 1957) ганаровы грамадзянін Мюнхена[d] (1981) Ордэн за барацьбу з сур’ёзнасцю[d] (1989) Escudo Silesiano[d] ордэн Карла Валентына[d] (1977) ганаровы доктар Універсітэта Луі і Максіміліяна[d] honorary doctor of the University of Chicago[d] Golden Schlitzohr[d] (1985) honorary doctor of the University of Maryland[d] European Award of Charles IV.[d] (1982)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Пасля вайны некаторы час знаходзіўся ў лагеры для ваеннапалонных, але ў 1945 годзе быў адпушчаны на волю, бо не быў абвінавачаны ў здзяйсненні ваенных злачынстваў. У тым жа годзе стаў членам партыі Хрысціянска-сацыяльны саюз. У 1946 годзе быў абраны ў раду акругі Шонгау. У 1949 годзе быў абраны генеральным сакратаром ХСС. У 1961 годзе абраны старшынёй ХСС і заставаўся яго лідарам да самай смерці.

У 1949 годзе абраны дэпутатам бундэстага, у якім стаў кіраўніком групы ХСС і намеснікам старшыні фракцыі ХДС/ХСС.

У 1953 году становіцца федэральным міністрам па адмысловых даручэннях і неаднаразова займае пасля міністэрскія пасады ў федэральным урадзе.

У 1956—1962 гадах міністр абароны ва ўрадзе канцлера Конрада Адэнаўэра.