Фёдар Львовіч Варатынскі
Фёдар Львовіч (? — пасля 1480) — князь варатынскі.
| Фёдар Львовіч Варатынскі | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Грынька Мішкавіч[d] | ||||||
| Нараджэнне | каля 1390 | ||||||
| Смерць | не раней за 1455 | ||||||
| Род | Варатынскія[1] | ||||||
| Бацька | Леў Раманавіч[d][1] | ||||||
| Жонка | Марыя Карыбутаўна[d][2] | ||||||
| Дзеці | Дзмітрый Фёдаравіч Варатынскі[1], Сямён Фёдаравіч Варатынскі[1], Міхаіл Фёдаравіч Варатынскі[d][1], Еўдакія з Варатынскіх[d][3][4], Тэадосія з Варатынскіх[d][5] і Н з Варатынскіх[d][6] | ||||||
Сын варатынскага князя Льва Раманавіча.
З 1427 года служыў вялікаму князю літоўскаму Вітаўту. Як князь варатынскі і адоеўскі 20 лютага 1442 года заключыў з вялікім князем Казімірам Ягелончыкам дагавор пра службу ад імя ўсіх князёў Навасільскіх. З 1448 года называецца па свайму радавому ўладанню князем Варатынскім. У 1448 годзе быў пасрэднікам свайго зяця, мажайскага князя Івана Андрэевіча, калі той звярнуўся да Казіміра Ягелончыка з просьбай пасадзейнічаць у заняцці маскоўскага стальца. У лютым 1448 года яму наданы смаленскія воласці Гарадзечна, Кавылна, Дземяна і іншыя, а ў сакавіку 1455 года Казімір Ягелончык пацвердзіў іх яму і яго дзецям «у вотчыну». Дзякуючы шматлікім наданням уладанні Фёдара Львовіча значна павялічылася і цягнулася шырокай паласой уздоўж левага берага Акі і па Угры. Яму таксама аддадзены занятыя Вялікім Княствам Літоўскім у 1447 годзе Казельск, а ў 1455 годзе Перамышль.
Жанаты з дачкой князёўнай Марыяй, дачкой князя Карыбута Альгердавіча. Жыў у Вільні.
Зноскі
- ↑ а б в г д Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 585.
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 154–155, 178, 585.
- ↑ Pas L. v. Genealogics — 2003.
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 154–155, 212–213, 585.
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 13, 213, 585.
- ↑ Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 261–262, 585.
Літаратура
правіць- Цемушаў В. Варатынскае княства // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 389. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
- Kuczyński S.M. Ziemie czernihowsko-siewierskie pod rządami Litwy. — Warszawa, 1936. — (Prace Ukraińskiego institutu naukowego. Tom 33).
- Баталин, А. М. Город Воротынск и князья Воротынские в истории России / А. М. Баталин. — Калуга: Золотая аллея — ИКЦ «Воротынск» , 1995 — 70,[1] с.ил. — (Калуга. Памятники краеведения). — ISBN 5-7111-0235-4
- Базилевич К. В. Внешняя политика русского централизованного государства: Вторая половина XV века / К. В. Базилевич; [Предисловие М. Е. Бычкова]. — 2-е издание. — М.: Территория, 2001. — 541, [1] с. ил. — (Памятники русской исторической мысли). — ISBN 5-900829-09-X
- Зимин, А. А. Формирование боярской аристократии в России во второй половине XV — первой трети XVI в. / А. А. Зимин; Академия наук СССР, Институт истории СССР; [Ответственный редактор [и автор предисловия] В. И. Буганов]. — М.: Наука, 1988.
- Кром, М. М. Меж Русью и Литвой: Западнорусские земли в системе русско-литовских отношений конца XV — первой трети XVI вв. / М. М. Кром; Российский государственный архив древних актов. — М.: Археографический центр, 1995. — 292, [3] с. — (Исследования по русской истории, Выпуск 4).
- Любавский, М. Областное деление и местное управление Литовско-Русского государства ко времени издания Первого Литовского Статута: Исторические очерки / Матвей Любавский. — [М., 1892].
- Шеков, А. В. Верховские княжества: (Краткий очерк политической истории XIII — середины XVI вв.) / А. В. Шеков. — Тула, 1993. — 93 с.: рис., табл. — (Труды Тульской археологической экспедиции, Выпуск 1).
- Беспалов Р. А. О хронологии жизни князя Федора Львовича Воротынского // Вестник РГГУ. Серия «Исторические науки. Историография. Источниковедение. Методы исторических исследований». М., 2012. № 21 (101). С. 24-40.