Юзаф Трыпуцька
Юзаф Трыпуцька (польск.: Józef Trypućko; 7 ліпеня 1910, в. Маліноўшчына, цяпер Маладзечанскі раён Мінскай вобл. — 21 ліпеня 1983) — шведскі мовазнавец-славіст.
| Юзаф Трыпуцька | |
|---|---|
 | |
| Дата нараджэння | 7 ліпеня 1910[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 21 ліпеня 1983[1] (73 гады) |
| Месца смерці | |
| Месца пахавання | |
| Грамадзянства | |
| Род дзейнасці | мовазнавец, славіст |
| Месца працы | |
| Навуковая ступень | прафесар |
| Альма-матар | |
| Член у | |
Скончыў Гімназію імя Генрыка Сянкевіча ў Вілейцы (1929), Універсітэт Стэфана Баторыя ў Вільні (1934). Выехаў у Хельсінкі выкладаць польскую мову. З 1940 года ва Упсальскім універсітэце (Швецыя), з 1966 года прафесар славянскіх моў.
У працах «Мова Уладзіслава Сыракомлі» (т. 1—2, 1955—1957), «Пра мову ўспамінаў Францішка Міцкевіча» (1970) адзначаў беларусізмы аўтараў, спасылаўся на працы Я. Карскага, іншых беларускіх мовазнаўцаў. Аўтар працы пра славянскія, у т.л. беларускія прыслоўі, беларускія рэаліі ў творчасці Э. Ажэшкі.
Складальнік каталога старадрукаў з Кароны і ВКЛ, у тым ліку кірылічных, у зборах бібліятэкі Упсальскага ўніверстэта[3]. Перапісваўся з Адамам Мальдзісам.
Зноскі
- ↑ а б Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
- ↑ http://www.svenskagravar.se/index.php/sok_resultat?mode=norm&EFTER_NAMN=Trypucko
- ↑ Trypućko, Józef, Polonica vetera Upsaliensia: catalogue des imprimés polonais ou concernant la Pologne des XVe, XVIe, XVIIe et XVIIIe siècles conservés à la Bibliothèque de l’université royale d’Upsala. — Uppsala, 1958.
Літаратура
правіць- Саламевіч І. Трыпуцька // БЭ ў 18 т. Т. 16. Мн., 2003.