Яраслаў Кліментавіч Брэн

Яраслаў Кліментавіч Брэн (руск.: Ярослав Климентьевич Бренн; 23 студзеня (4 лютага) 1844 — 2 (15) лютага 1908, Стары Корнін^[d], Літоўскае генерал-губернатарства) — праваслаўны святар, этнолаг.

Яраслаў Кліментавіч Брэн
Адукацыя	Літоўскае духоўнае вучылішча[d] Віленская духоўная семінарыя Санкт-Пецярбургская духоўная акадэмія
Дзейнасць	праваслаўны святар, этнолаг
Месца працы	Ковенская гімназія[d]
Нараджэнне	23 студзеня (4 лютага) 1844
Смерць	2 (15) лютага 1908 (64 гады) Стары Корнін[d], Бельскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя
Пахаванне	Стары Корнін[d]
Бацька	Клімент Іванавіч Брэн[d]
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і святара Клімента Іванавіча Брэна з с. Голдава Лідскага павета. Ягоным дзядзькам быў святар і этнограф Келясцін Іванавіч Брэн. Бацька Яраслава памёр, калі яму было 9 год.

У 1853—1863 гадах вучыўся ў Літоўскім духоўным вучылішчы і семінарыі, быў пісьмавадзіцелем семінарскага праўлення. Скончыў семінарыю першым вучнем і быў накіраваны на казённы кошт у Санкт-Пецярбургскую духоўную акадэмію, якую скончыў у 1867 годзе. Пасля працаваў у Цэнтральным упраўленні дзяржаўнага кантролю, адначасова рэпетытар і гувернёр дзяцей у дзяржаўнага кантралёра Татарынава і князя Абаленскага.

Па запрашэнні Абаленскага, прызначанага ковенскім губернатарам, Брэн пераехаў у Коўна. З 24 кастрычніка 1868 года святар, рукапакладзены ў Ковенскай Чатырохсвяціцельскай царкве. 10 снежня 1868 прызначаны законанастаўнікам Ковенскай мужчынскай гімназіі, звольнены па прашэнні 21 лютага 1885 з выпадку хваробы. Выкладаў таксама расійскую славеснасць. Там жа ў 1869—1871 гадах бібліятэкар. У 1870—1885 гадах сакратар Ковенскага губернскага статыстычнага камітэта. Прызначаны 5 красавіка 1871 года прыходскім святаром Ковенскага Аляксандра-Неўскага сабора, звольнены па прашэнні 14 верасня 1880 года з выпадку хваробы. У 1871—1880 гадах член гаспадарчага камітэта Ковенскай мужчынскай гімназіі. Адзін з заснавальнікаў Ковенскага Мікалаеўскага брацтва.

Прызначаны 21 лютага 1885 настаяцелем царквы ў с. Стары Корнін Бельскага павета Гродзенскай губерні (дзе раней служыў святаром яго дзядзька Келясцін Іванавіч Брэн), адначасова з 15 красавіка 1885 законанастаўнік Старакорнінскага народнага вучылішча. Прызначаны 20 снежня 1885 цэнзарам пропаведзей па Кляшчэльскім благачыніі, з 20.1.1886 духоўнік Кляшчэльскага благачынія, з 12.12.1889 член Бельскага павятовага аддзялення епархіяльнай вучылішчнай рады. Протаіерэй з 6 мая 1902.

Абраны членам Міжнароднага статыстычнага кангрэса ў Санкт-Пецярбургу (4 чэрвеня 1872). Член і справавод Ковенскага Мясцовага ўпраўлення Расійскага таварыства Чырвонага Крыжа (1877—1885). Абраны ад святарства Кляшчэльскага благачынія дэпутатам на епархіяльны з’езд у Гродне, на якім абраны старшынёй (27—30 мая 1904).

Магіла ў Старым Корніне

Памёр у с. Стары Корнін, дзе і пахаваны.

Навуковая дзейнасць

Удзельнічаў у выданні памятных кніжак Ковенскай губерні. Аўтар шматлікіх артыкулаў у духоўных і свецкіх часопісах і газетах.

Узнагароды

Узнагароды: набедранік (6.12.1870), залаты медаль Імператарскага таварыства аматараў прыродазнаўства пры Маскоўскім універсітэце (30.8.1879), камілаўка (20.4.1880), сінадальны наперсны крыж (9.4.1887), ордэн святой Ганны 3-й ступені (15.5.1891), удзячнасць епархіяльнага начальства за асаблівыя працы па царкоўна-школьнай справе (7.5.1895), благаславенне архіепіскапа літоўскага і віленскага Іераніма за асабліва старанную службу па духоўнаму ведамству (18.2.1896), ордэн святой Ганны 2-й ступені (6.5.1897), Біблія ад Свяцейшага Сінода (11.5.1901).

Сям’я

У шлюбе з Феліцыяй Андрэеўнай. Іх сыны:

• Аляксей, падатны інспектар Тамашоўскага павета Люблінскай губерні;
• Аляксандр, старшы інспектар галоўных майстэрняў Паўднёва-Заходніх чыгунак у Адэсе;
• Уладзімір, судовы следчы 1-га ўчастка Мазырскага павета;
• Барыс, міравы суддзя пасада Дзялашыцы Мехаўскага павета Келецкай губерні (на 1908).

Працы

• Бренн Ярослав, ученик высшего отделения Литов. Семин. Слово в 22 неделю по Пятидесятнице. (ученический опыт) // Литовские епархиальные ведомости. 1863. № 8. С. 270—276.
• Бренн Ярослав, ученик Сем. Речь над гробом волонтера Лейб-Гвардии Павловского полка, Богдана Бренна // Литовские епархиальные ведомости. 1863. № 10. С. 348—350.
• Речь новопосвященного диакона Я.Брена над гробом почившего архипастыря // Литовские епархиальные ведомости. 1868. С. 971—972.
• Слово новопосвященного священника Ярослава Бренна над гробом почившего архипастыря // Вестник Западной России. 1868. кн. 9. С. 303.
• Бренн Ярослав, свящ. Особенности религиозного быта крестьян Бельского уезда, Гродненской губернии // Литовские епархиальные ведомости. 1887. № 1—2. С. 4—9; № 4. С. 27—29; № 5. С. 36—39; № 6. С. 46—48.
• Бренн Ярослав. Особенности религиозного быта крестьян Бельского уезда Гродненской губернии. Вильна: Типография губернского правления, 1887.

Літаратура

• N.N. Протоиерей Ярослав Бренн // Гродненские епархиальные ведомости. 1908. № 8. С. 49—54; № 9. С. 57—62.
• Borowik S. O budowniczym cerkwi w Starym Korninie // Przegląd Prawosławny (Białystok). 1999. X. S.25—26.
• Фіонік Д. Рэлігійны быт сялян Бельскага павета другой палавіны ХІХ ст. // Przegląd Prawosławny (Białystok). 2007. XІ. S.48—49.
• Sosna Grzegorz o., Troc-Sosna Antonina m. Hierarchia i kler kościoła prawosławnego w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej w XIX—XXI wieku. Ryboły, 2012. S. 138.

Спасылкі

• Яраслаў Кліментавіч Брэн на сайце Электронная энцыклапедыя «Вялікае Княства Літоўскае»