7-я армія (7А) — аператыўнае злучэнне Войска Польскага, створанае падчас польска-савецкай вайны загадам галоўнакамандуючага ген. Юзафа Пілсудскага ад 7 сакавіка 1920 г.

7-я Армія Войска Польскага
польск. 7 Armia (II RP)
Гады існавання 7 сакавіка - 26 чэрвеня 1920
Краіна Польшча
Падпарадкаванне

Галоўны штаб Войска Польскага (да 17 мая)

Паўночны фронт
Тып Пяхота
Складаецца з

2-я беларуска-літоўская дывізія 10-я пяхотная дывізія

1-ы авіацыйны дывізіён
Войны Польска-савецкая вайна
Удзел у Бітва на Бярэзіне (1920)
Камандзіры
Вядомыя камандзіры

Першы - ген. Зыгмунд Зыгадловіч

Апошні - ген. Стэфан Маеўскі

Фарміраванне і дзеянні правіць

У сакавіку 1920 г. Галоўнае камандаванне Войска Польскага прыняло рашэнне расфарміраваць франты і ўтварыць замест іх арміі. Буйнейшы з іх, Літоўска-Беларускі фронт, быў падзелены на тры арміі: 1-ю, 4-ю (лінейную) і 7-ю. 1 красавіка камандаванне групы генерала Жэлігоўскага было ператворана ў камандаванне 7-й арміі. [1] Армія павінна была назіраць за польска-літоўскай дэмаркацыйнай лініяй і забяспечваць рэзерв для астатніх фарміраванняў.

7-я армія цэлым злучэннем непасрэдна ў баях не ўдзельнічала. У запланаваным на 17 мая наступленні на р . Бярэзіна ад 4-й арміі з Бярэзіны павінна была ўдзельнічаць толькі яе 6-я стралковая дывізія. Але з-за прэвентыўнага ўдару Тухачэўскага на паўночным участку фронту атака не ўдалася, таму некаторыя падраздзяленні былі вылучаны ў групу ген.-лейт. Леанарда Скерскага (пазней уключана ў склад 1-й арміі), за выключэннем 2-й Літоўска-Беларускай дывізіі, якая заставалася ў складзе арміі да канца яе існавання.

Камандаванне і склад правіць

Штаб 7-й арміі:

  • Камандзіры
    • Ген. Густаў Жыгадловіч (сакавік - май 1920)
    • Ген. Стэфан Маеўскі (май - чэрвень 1920 г.)
  • начальнік штаба — генерал-палкоўнік Казімір Сцыбор-Рыльскі
  • начальнік сувязі – падпалкоўнік. Анджэй Мячынскі

Склад 7-й Арміі:

  • 2-я Літоўска-Беларуская дывізія
  • 6-я пяхотная дывізія
  • 10-я пяхотная дывізія
  • І авіяцыйны дывізіён

Зноскі правіць

  1. Tym 2014, s. 39.

Бібліяграфія правіць

  • Norman Davies: White Eagle, Red Star: The Polish-Soviet War, 1919-20. London: Pimlico, 2003. ISBN 83-03-01373-4.
  • Juliusz S. Tym: Naczelny wódz w kampaniach wojennych 1919–1920 oraz 1939–1945. W: Tomasz Kośmider (red.): Naczelny dowódca sił zbrojnych w systemie obronnym państwa polskiego. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014. ISBN 978-83-7523-329-2.
  • Tadeusz Wawrzyński. Dowództwa armii 1920-1922. „Biuletyn Centralnego Archiwum Wojskowego 22/1999”.
  • Mieczysław Wrzosek: Wojny o granice Polski Odrodzonej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1992. ISBN 83-214-0752-8.