7-я армія (ІІ РП)
7-я армія (7А) — аператыўнае злучэнне Войска Польскага, створанае падчас польска-савецкай вайны загадам галоўнакамандуючага ген. Юзафа Пілсудскага ад 7 сакавіка 1920 г.
7-я Армія Войска Польскага | |
---|---|
польск. 7 Armia (II RP) | |
Гады існавання | 7 сакавіка - 26 чэрвеня 1920 |
Краіна | Польшча |
Падпарадкаванне |
Галоўны штаб Войска Польскага (да 17 мая) Паўночны фронт |
Тып | Пяхота |
Складаецца з |
2-я беларуска-літоўская дывізія 10-я пяхотная дывізія 1-ы авіацыйны дывізіён |
Войны | Польска-савецкая вайна |
Удзел у | Бітва на Бярэзіне (1920) |
Камандзіры | |
Вядомыя камандзіры |
Першы - ген. Зыгмунд Зыгадловіч Апошні - ген. Стэфан Маеўскі |
Фарміраванне і дзеянні правіць
У сакавіку 1920 г. Галоўнае камандаванне Войска Польскага прыняло рашэнне расфарміраваць франты і ўтварыць замест іх арміі. Буйнейшы з іх, Літоўска-Беларускі фронт, быў падзелены на тры арміі: 1-ю, 4-ю (лінейную) і 7-ю. 1 красавіка камандаванне групы генерала Жэлігоўскага было ператворана ў камандаванне 7-й арміі. [1] Армія павінна была назіраць за польска-літоўскай дэмаркацыйнай лініяй і забяспечваць рэзерв для астатніх фарміраванняў.
7-я армія цэлым злучэннем непасрэдна ў баях не ўдзельнічала. У запланаваным на 17 мая наступленні на р . Бярэзіна ад 4-й арміі з Бярэзіны павінна была ўдзельнічаць толькі яе 6-я стралковая дывізія. Але з-за прэвентыўнага ўдару Тухачэўскага на паўночным участку фронту атака не ўдалася, таму некаторыя падраздзяленні былі вылучаны ў групу ген.-лейт. Леанарда Скерскага (пазней уключана ў склад 1-й арміі), за выключэннем 2-й Літоўска-Беларускай дывізіі, якая заставалася ў складзе арміі да канца яе існавання.
Камандаванне і склад правіць
Штаб 7-й арміі:
- Камандзіры
- Ген. Густаў Жыгадловіч (сакавік - май 1920)
- Ген. Стэфан Маеўскі (май - чэрвень 1920 г.)
- начальнік штаба — генерал-палкоўнік Казімір Сцыбор-Рыльскі
- начальнік сувязі – падпалкоўнік. Анджэй Мячынскі
Склад 7-й Арміі:
- 2-я Літоўска-Беларуская дывізія
- 6-я пяхотная дывізія
- 10-я пяхотная дывізія
- І авіяцыйны дывізіён
Зноскі правіць
Бібліяграфія правіць
- Norman Davies: White Eagle, Red Star: The Polish-Soviet War, 1919-20. London: Pimlico, 2003. ISBN 83-03-01373-4.
- Juliusz S. Tym: Naczelny wódz w kampaniach wojennych 1919–1920 oraz 1939–1945. W: Tomasz Kośmider (red.): Naczelny dowódca sił zbrojnych w systemie obronnym państwa polskiego. Warszawa: Akademia Obrony Narodowej, 2014. ISBN 978-83-7523-329-2.
- Tadeusz Wawrzyński. Dowództwa armii 1920-1922. „Biuletyn Centralnego Archiwum Wojskowego 22/1999”.
- Mieczysław Wrzosek: Wojny o granice Polski Odrodzonej. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1992. ISBN 83-214-0752-8.