Іван Якаўлевіч Алібегаў
Іван Якаўлевіч Алібегаў (руск.: Иван Яковлевич Алибегов; 1887, Кутаісі[1] — 1941, Смаленская вобласць, РСФСР) — удзельнік барацьбы за Савецкую ўладу ў Беларусі.
Іван Якаўлевіч Алібегаў | |
---|---|
руск.: Иван Яковлевич Алибегов | |
Дата нараджэння | 1887 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 1941 |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Прыналежнасць |
![]() |
Бітвы/войны |
Грамадзянская вайна ў Расіі Вялікая Айчынная вайна |
Біяграфія правіць
Нарадзіўся ў 1887 годзе ў Кутаісі.
З 1915 года ў Мінску, ствараў бальшавіцкія арганізацыі ў войсках Заходняга фронту. Пасля Лютаўскай рэвалюцыі — член выканкама Мінскага Савета і бюро яго бальшавіцкай фракцыі, з верасня 1917 года — сакратар Прэзідыума Выканкама Савета народных камісараў Заходняй вобласці і фронту, камісар працы Заходняй вобласці[1] (да студзеня 1918 года).
У 1918 годзе — намеснік старшыні Паўночна-Заходняй абласной арганізацыі РСДРП(б), адзін з кіраўнікоў падпольных партыйных арганізацый на акупаванай тэрыторыі Беларусі. На І з’ездзе КП(б)Б (30-31.12.1918) абраны членам цэнтральнага бюро КП(б)Б. Член Цэнтральнага выканаўчага камітэта БССР у 1919 годзе. З 1919 года працаваў у Наркамаце шляхоў зносін. У 1935-41 гадах — загадчык кафедры і дэкан Маскоўскага інстытута гісторыі, філасофіі і літаратуры . У гады Вялікай Айчыннай вайны ўступіў у Маскоўскае народнае апалчэнне. Загінуў у 1941 годзе ў баі пад Вязьмай. Яго імем названа вуліца ў Мінску[1].