Іван Якаўлевіч Алібегаў

Іван Якаўлевіч Алібегаў (руск.: Иван Яковлевич Алибегов; 1887, Кутаісі[1] — 1941, Смаленская вобласць, РСФСР) — удзельнік барацьбы за Савецкую ўладу ў Беларусі.

Іван Якаўлевіч Алібегаў
руск.: Иван Яковлевич Алибегов
Дата нараджэння 1887
Месца нараджэння
Дата смерці 1941
Месца смерці
Грамадзянства
Прыналежнасць Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік
Бітвы/войны Грамадзянская вайна ў Расіі
Вялікая Айчынная вайна

Біяграфія правіць

Нарадзіўся ў 1887 годзе ў Кутаісі.

З 1915 года ў Мінску, ствараў бальшавіцкія арганізацыі ў войсках Заходняга фронту. Пасля Лютаўскай рэвалюцыі — член выканкама Мінскага Савета і бюро яго бальшавіцкай фракцыі, з верасня 1917 года — сакратар Прэзідыума Выканкама Савета народных камісараў Заходняй вобласці і фронту, камісар працы Заходняй вобласці[1] (да студзеня 1918 года).

У 1918 годзе — намеснік старшыні Паўночна-Заходняй абласной арганізацыі РСДРП(б), адзін з кіраўнікоў падпольных партыйных арганізацый на акупаванай тэрыторыі Беларусі. На І з’ездзе КП(б)Б (30-31.12.1918) абраны членам цэнтральнага бюро КП(б)Б. Член Цэнтральнага выканаўчага камітэта БССР у 1919 годзе. З 1919 года працаваў у Наркамаце шляхоў зносін. У 1935-41 гадах — загадчык кафедры і дэкан Маскоўскага інстытута гісторыі, філасофіі і літаратуры  (руск.). У гады Вялікай Айчыннай вайны ўступіў у Маскоўскае народнае апалчэнне. Загінуў у 1941 годзе ў баі пад Вязьмай. Яго імем названа вуліца ў Мінску[1].

Зноскі

  1. а б в Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 19. — 737 с.