Іня
Іня́ (руск.: Иня́)[2] — рака ў Заходняй Сібіры, у Кемераўскай і Новасібірскай абласцях Расіі, левы прыток ракі Об.
Іня | |
---|---|
руск. Иня | |
![]() | |
Характарыстыка | |
Даўжыня | 663 км |
Басейн | 17 600 км² |
Расход вады | 195[1] м³/с (за 119 км ад вусця) |
Вадацёк | |
Выток | |
• Месцазнаходжанне | Кузнецкая катлавіна |
• Каардынаты | 54°40′17″ пн. ш. 86°46′17″ у. д.HGЯO |
Вусце | Об |
• Месцазнаходжанне | Новасібірск |
• Каардынаты | 54°58′45″ пн. ш. 82°58′35″ у. д.HGЯO |
Размяшчэнне | |
Водная сістэма | Об → Карскае мора |
Краіна | |
Рэгіёны | Кемераўская вобласць, Новасібірская вобласць |
Код у ДВР | 13010200612115200005288 |
![]() ![]() |
|
![]() |
Даўжыня ракі 663 км. Плошча вадазбору 17 600 км². Сярэдні расход вады за 119 км ад вусця складае 195[1] м³/с, аб’ём сцёку 6,154[1] км³/год. Выток і большая частка ракі знаходзіцца ў межах Кузнецкай катлавіны. Упадае ў Об у межах горада Новасібірск. Даліна ракі выразная. На пойме шмат старыц. Рэчышча Іні звілістае. Яго шырыня ў вусці дасягае 110[1] м. Жыўленне ракі мяшанае з перавагай снегавога[1]. Замярзае рака ў кастрычніку, вызваляецца ад лёду ў маі.
Прытокі: Талаўка, Чыгір, Каралда, Талда, Вялікі Бачат, Малы Бачат, Ур, Камышаўка, Касьма, Тарабарыха, Савіха, Каменка, Камысла, Тарсьма, Чэртанда, Тыхта, Ітыкус, Бярозавая, Сасноўка, Кусьмень, Кіік, Ізылы, Маматынь (Маматын), Кайлы, Канарбуга, Ярская, Круціха, Шабаніха, Плюшчыха і інш.[3]
На рацэ гарады Палысаева, Ленінск-Кузнецкі, Тагучын, у вусці — Новасібірск.
Зноскі
- ↑ а б в г д Научно-популярная энциклопедия «Вода России»
- ↑ Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 169. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)
- ↑ Река Иня // Государственный водный реестр РФ (руск.)
Літаратура
правіць- Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 169. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)