Іня

Іня́ (руск.: Иня́) — рака ў Заходняй Сібіры, у Кемераўскай і Новасібірскай абласцях Расіі, левы прыток ракі Об.

Іня
руск. Иня
Характарыстыка
Даўжыня	663 км
Басейн	17 600 км²
Расход вады	195 м³/с (за 119 км ад вусця)
Вадацёк
Выток
• Месцазнаходжанне	Кузнецкая катлавіна
• Каардынаты	54°40′17″ пн. ш. 86°46′17″ у. д.
Вусце	Об
• Месцазнаходжанне	Новасібірск
• Каардынаты	54°58′45″ пн. ш. 82°58′35″ у. д.
Размяшчэнне
Водная сістэма	Об → Карскае мора
Краіна	Расія
Рэгіёны	Кемераўская вобласць, Новасібірская вобласць
Код у ДВР	13010200612115200005288
— выток, — вусце
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Даўжыня ракі 663 км. Плошча вадазбору 17 600 км². Сярэдні расход вады за 119 км ад вусця складае 195 м³/с, аб’ём сцёку 6,154 км³/год. Выток і большая частка ракі знаходзіцца ў межах Кузнецкай катлавіны. Упадае ў Об у межах горада Новасібірск. Даліна ракі выразная. На пойме шмат старыц. Рэчышча Іні звілістае. Яго шырыня ў вусці дасягае 110 м. Жыўленне ракі мяшанае з перавагай снегавога. Замярзае рака ў кастрычніку, вызваляецца ад лёду ў маі.

Прытокі: Талаўка, Чыгір, Каралда, Талда, Вялікі Бачат, Малы Бачат, Ур, Камышаўка, Касьма, Тарабарыха, Савіха, Каменка, Камысла, Тарсьма, Чэртанда, Тыхта, Ітыкус, Бярозавая, Сасноўка, Кусьмень, Кіік, Ізылы, Маматынь (Маматын), Кайлы, Канарбуга, Ярская, Круціха, Шабаніха, Плюшчыха і інш.

На рацэ гарады Палысаева, Ленінск-Кузнецкі, Тагучын, у вусці — Новасібірск.

Літаратура

• Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 169. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)

Спасылкі

• Река Иня // Государственный водный реестр РФ (руск.)
• Рулёва С. Н. Иня // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)