Агата Карын (яп. 尾形光琳 Агата Ко:рын, 1658, Кіёта — 2 чэрвеня 1716, там жа) — японскі мастак.

Агата Карын
яп.: 尾形光琳
Імя пры нараджэнні яп.: 尾形 惟富
Дата нараджэння 1658[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 2 чэрвеня 1716(1716-06-02)[3]
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці мастак, ксілограф
Мастацкі кірунак Rimpa school[d]
Уплыў Yamamoto Soken[d]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Агата Карын з’яўляецца адным з найбуйнейшых мастакоў сярэднявечнай Японіі, заснавальнікам мастацкага стылю Рымпа (школа Рын, гэта значыць школа Карына). Многія з яго работ уключаны ў лік Нацыянальных скарбаў Японіі (какуха). Агата Карын нарадзіўся ў Кіёта ў сям’і багатага купца; сямейства было ўцягнута ў сферу мастацтва. Сямейны бізнес (гандаль тканінамі) пад назвай Карыганэ-я, абслугоўваў багатых арыстакратак горада. Бацька мастака, Агата Сокэн (1621—1687), займаўся каліграфіяй і быў патронам мясцовага тэатра Но. Малодшы брат, Агата Кэндзан, стаў вядомым мастаком і керамістам; браты часта рабілі сумесныя працы.

Огата Корын здолеў распрацаваць свой асаблівы мастацка-дэкаратыўны стыль, які лёгка вядомы дзякуючы невялікім, стылізаваным формам малюнка і рэалістычнаму адлюстраванню сюжэту. Огата Корын навучаўся жывапісу ў Ямамота Сокэна са школы Кано, Кано Цунэнобу і (1636—1713) Суміёсі Гукэя (1631—1705), але найбольшы ўплыў на яго творчасць аказалі Хон'амі Коэцу і Таварая Сотацу.

Пасля смерці бацькі ў 1687 годзе браты атрымалі вялікую спадчыну. Огата Корын пачаў весці актыўнае грамадскае жыццё і хутка выдаткаваў грошы; на працягу некалькіх гадоў з-за набраных ім даўгоў мастак адчуваў фінансавыя цяжкасці.

Вядомасць прыйшла да Агаты Карыну ў познія гады. У 1701 годзе Агата Карын атрымаў ганаровае званне хокё (мост Дхармы). У 1704 годзе ён перабраўся ў Эдо. Там ён стварыў многія са сваіх шэдэўраў, у прыватнасці, шырму «Касачы». У гэты час ён таксама заняўся вывучэннем творчасці Сэсю (1420—1506) і Сэсона Сюкэя (каля 1504 — каля 1589). Гэтыя мастакі аказалі ў той час уплыў на яго працы.

У 1709 годзе Агата Карын вярнуўся ў Кіёта, дзе ён пабудаваў дом, у якім адкрыў майстэрню, і пражыў у ім пакінутыя гады жыцця. Адным з апошніх яго шэдэўраў стала шырма «Красаванне чырвонай і белай слівы». Пры працах па лаку майстар часта выкарыстоўваў таксама перламутр і срэбра.

Зноскі

  1. Ogata K?rin // Union List of Artist Names Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. Swartz A. Kōrin Ogata // Open Library — 2007. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. The Fine Art Archive — 2003. Праверана 1 красавіка 2021.

Літаратура правіць