Уладзімір Яўгенавіч Ціхіня: Розніца паміж версіямі
Новая старонка: '{{цёзкі2|Ціхіня}} {{Асоба}} '''Уладзімір Яўгенавіч Ціхіня''' ({{ДН|||1963}}, в. Зеляночы, Калінкав...' |
(Няма розніцы)
|
Версія ад 23:37, 22 кастрычніка 2020
Уладзімір Яўгенавіч Ціхіня (1963, в. Зеляночы, Калінкавіцкі раён, Гомельская вобласць) — былы намеснік начальніка ГУБАЗіК МУС Беларусі, фігурант крымінальнай справы па абвінавачанні кіраўнікоў беларускіх цукровых прадпрыемстваў ва ўдзеле ў махлярскіх схемах з расійскімі контрагентамі. Палкоўнік міліцыі.
Уладзімір Яўгенавіч Ціхіня | |
---|---|
Род дзейнасці | міліцыянер |
Дата нараджэння | 1963 |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Узнагароды і прэміі |
Біяграфія
Нарадзіўся ў 1963 годзе ў в. Зеляночы Калінкавіцкага раёна Гомельскай вобласці.
У 1983 годзе скончыў Буда-Кашалёўскі саўгас-тэхнікум.
У 1986—1988 гадах праходзіў ваенную службу ў памежных войсках КДБ СССР.
У 1990 годзе скончыў Мінскую вышэйшую школу МУС СССР.
З 1990 па 1992 гады працаваў у крымінальным вышуку Фрунзенскага РАУС г. Мінска.
З верасня 1992 года працаваў у аддзеле па г. Мінску ўпраўлення па барацьбе з арганізаванай злачыннасцю ГУКМ МУС Беларусі. У 1992—1995 гадах працаваў у аддзелах па барацьбе з арганізаванай злачыннасцю па г. Мінску і Мінскай вобласці.
З мая 1995 года працаваў ва упраўленні па барацьбе з арганізаванай злачыннасцю і злачыннасцю МУС Беларусі. Працаваў па такіх гучных справах, як «справа марозаўцаў», «справа пасялковых», па справах беларускіх крымінальных аўтарытэтаў.
Доўгі час працаваў намеснікам начальніка галоўнага ўпраўлення па барацьбе з арганізаванай злачыннасцю і карупцыяй (ГУБАЗіК) Міністэрства ўнутраных спраў — начальнікам 2-га ўпраўлення (па прадухіленні і раскрыццю злачынстваў, якія носяць заказны і арганізаваны характар). У канцы 2019 года пайшоў у адстаўку[1].
Фігурант цукровай справы
Уладзімір Ціхіня ўдзельнічаў у крымінальнай схеме з перадачай хабару дырэктараў цукровых заводаў і быў затрыманы па цукровай справе. З’яўляецца фігурантам крымінальнай справы, яму ставяць у віну падбухторванне да дачы хабару.
Паводле звестак КДБ Беларусі, ён паведамляў дырэктарам заводаў пра разыскныя мерапрыемствы, якія праводзяцца ў дачыненні да ніх, даваў парады па канспірацыі, вучыў зачышчаць сляды, гарантаваў ім спыненне праверачных мерапрыемстваў і за гэта атрымліваў незаконнае грашовае ўзнагароджанне. Апошняе даручэнне для Ціхіні было не дапусціць на пасаду дырэктара дзяржаўнага канцэрна «Белдзяржхарчпрам» непажаданага чалавека, пры якім схема не магла б існаваць[2].
25 жніўня 2020 года Ціхіне была зменена мера стрымання на падпіску аб нявыездзе[2].
Узнагароды
Зноскі
- ↑ Кадровые изменения в ГУБОПиК: в отставку ушел Владимир Тихиня, его называли «грозой воров в законе»
- ↑ а б На свободу вышел фигурант «сахарного дела» Владимир Тихиня
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 10 чэрвеня 2015 года № 237 «Аб узнагароджанні»
- ↑ Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 8 студзеня 2020 года № 7 «Аб узнагароджанні»