Эгаш Маніш
Антоніу Каэтану ды Абрэу Фрэйры Эгаш Маніш (парт.: António Caetano de Abreu Freire Egas Moniz; 29 лістапада 1874, Аванка — 13 снежня 1955, Лісабон) — партугальскі псіхіятр і нейрахірург, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне (1949) «за адкрыццё тэрапеўтычнага ўздзеяння лабатаміі пры некаторых псіхічных захворваннях». Падзяліў прэмію з Уолтэрам Гесам, узнагароджаным «за адкрыццё функцыянальнай арганізацыі прамежкавага мозгу як каардынатара актыўнасці ўнутраных органаў».
Эгаш Маніш | |
---|---|
парт.: António Caetano de Abreu Freire Egas Moniz | |
Дата нараджэння | 29 лістапада 1874[1][2][…] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 13 снежня 1955[1][2][…] (81 год) |
Месца смерці | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | палітык, нейрабіёлаг, урач, нейрахірург, выкладчык універсітэта, псіхіятр, неўролаг, дыпламат |
Навуковая сфера | неўралогія |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар навук |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Зноскі
- ↑ а б Antonio Egas Moniz // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Antonio Caetano de Abreu Freire Egas Moniz // Who Named It? Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 31 снежня 2014.