Аляксандра Альгердаўна
Аляксандра (каля 1370 — 19.6.1434) — княгіня мазавецкая, жонка князя Земавіта IV.
| Аляксандра Альгердаўна | |
|---|---|
 | |
| Нараджэнне |
не раней за 1368 і не пазней за 1370 |
| Смерць |
20 красавіка 1434 |
| Род | Гедзімінавічы |
| Бацька | Альгерд |
| Маці | Ульяна Аляксандраўна |
| Муж | Земавіт IV Плоцкі[1] |
| Дзеці | Яўхімія Мазавецкая[d], Марыя Мазавецкая[d], Цымбурга Мазавецкая[d], Уладзіслаў I Мазавецкі[d], Трайдзень II[d], Казімір II[d], Ядзвіга Мазавецкая[d], Кацярына Мазавецкая, Эмілія Мазавецкая[d], Земавіт V[d], Aleksander Mazowiecki[d] і Ганна Мазавецкая[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Біяграфія
правіцьМалодшая дачка вялікага князя літоўскага Альгерда і яго жонкі Ульяны Аляксандраўны. Шлюбу Аляксандры папярэднічала дамова 1385 года караля польскага Ягайлы з Земавітам аб тым, што апошні не будзе прэтэндаваць на польскую карону і верне захопленыя раней каронныя землі, за што меў атрымаць ад Ягайлы некаторыя рускія землі. Дадатковай гарантыяй дагавора быў шлюб Аляксандры з Земавітам у лютым 1387 года. Дзякуючы гэтаму, Ягайла заховаўваў прыязныя адносіны з дваром мазавецкіх князёў. Ён імкнуўся забяспечыць Аляксандры і яе дзецям трывалае становішча. Княгіня вызначалася дабрачыннасцю, падтрымлівала Кракаўскі ўніверсітэт, за што была ўключана ў спіс яго ганаровых навучэнцаў. Аўдавела ў 1425 (або 1426), мела шматлікіх нашчадкаў, у т.л. сыноў Земавіта V (князь раўскі, гастынінскі, сахачаўскі), Аляксандра (бікуп трыдэнцкі, патрыярх аквілейскі), Казіміра ІІ (князь белзскі), Трайдзеня ІІ (князь мазавецкі), Уладзіслава І (князь плоцкі), дачок Кацярыну (жонка літоўскага князя Міхаіла Жыгімонтавіча), Офку (жонка цешынскага кн. Баляслава І), Цымбарку (жонка герцага Эрнста Жалезнага Габсбурга), Эмілію (жонка столпскага князя Багуслава).
Крыніцы
правіць- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
Літаратура
правіць- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2010. — Т. 3: Дадатак. А — Я. — 696 с. — ISBN 978-985-11-0487-7 (т. 3), ISBN 985-11-0315-2.